Στο ίντερνετ κυκλοφορούν χιλιάδες
άρθρα για το πώς να σπάσεις τη ρουτίνα μιας μακροχρόνιας σχέσης. Όπως και
χιλιάδες αξεσουάρ. Τακούνια, φούστες αλλά και σεξουαλικά βοηθήματα που σου
υπόσχονται νύχτες ατελείωτες με το ταίρι σου.
Έτσι, λοιπόν, είπα να μη γράψω κι
εγώ μία απʾ τα ίδια και να μπω σ’ ένα μονοπάτι βαθύ και περίεργο. Σʾ ένα δρόμο
ανώμαλο που κρύβει σεξουαλικές φαντασιώσεις και τη στιγμή που τις σκέφτεσαι,
ενδέχεται να κοκκινίζεις μόνος σου.
Μην είναι το «Kama Sutra»; Μην
είναι ο οδηγός του ταντρικού σεξ ή του BDSM; Θα σας απογοητεύσω και θα σας πω πως τα
πράγματα είναι πολύ πιο απλά, φτάνει μόνο να έχεις διάθεση, όρεξη κι υπομονή.
Μιλάμε για την αποπλάνηση, λοιπόν.
Όταν λέω αποπλάνηση, εννοώ το
στιλ και τη χάρη. Γιατί, τι να την κάνεις τη γόβα στιλέτο, αν την περπατάς σαν
ακρίδα; Τι να το κάνει το μαστίγιο, αν νομίζεις πως θα δείρεις τα γελάδια στο
χωριό;
Τα εργαλεία, ως γνωστόν, δεν
κάνουν τον μάστορα. Όλα είναι θέμα τέχνης και στιλ.
Φταίνε, όμως, κι αυτά τα
ρημαδοσινεμά που μας πλασάρουν πρότυπα περίεργα και πρέπει όλοι ντε και καλά να
μοιάζουμε λίγο στον Grey και να
χειριζόμαστε τις χειροπέδες κομπολόι.
Πρέπει όλες να φοράνε ζαρτιέρες
κι ακριβά μαύρα εσώρουχα για να είναι σέξι και μόνο τότε θα είναι το κρεβάτι «superwow».
Ένα πράγμα έχω μόνο να πω. Πίπες!
Μεγάλες μαύρες κι άραχνες πίπες!
Όσον αφορά τον άντρα δεν ισχύει
τίποτα απ’ όλα αυτά.
Πιο εύκολα φτιάχνεται με το να σε
βλέπει να παίζεις με το καλαμάκι του χυμού ανέμελη, παρά να παριστάνεις την Catwoman στο
τραπέζι.
Δε θέλει πρόστυχα, ακριβά
εσώρουχα. Θέλει τις τρύπιες, πολύχρωμες κάλτσες που φοράς μέχρι το γόνατο κάτω
απ’ την πιτζάμα. Μόνο αυτές.
Να σκύψεις, δήθεν, καταλάθος να
πιάσεις τα τσιγάρα κι από πίσω να φανεί η θέα.
Απόψε μη μιλήσεις. Γδύσου και
ξάπλωσε στο κρεβάτι. Άσε τα φώτα ανοιχτά και κάνε πως δεν τρέχει τίποτα και πως
διαβάζεις περιοδικό. Άφησε τον να πάρει το πάνω χέρι και να προσπαθήσει να σε
αποπλανήσει. Μόνο και μόνο στην εικόνα αυτή θα εκραγεί.
Όχι άλλα στημένα σκηνικά,
βγαλμένα από ταινίες. Όχι άλλα στριπτίζ και ψεύτικες πόζες. Πώς να το πω
ευγενικά; Είναι ντεκαβλέ! Σε θέλει όπως είσαι. Πρόστυχη στο μυαλό κι όχι στην
εμφάνιση. Προτιμά να σου σκίσει το στρινγκάκι, παρά να προσέχει μην πάει χαράμι
το πενηντάρικο και ξενερώσεις.
Άσε τα περίεργα και τις
ιδιαίτερες τεχνικές. Τα πράγματα είναι απλά. Ένα κι ένα κάνει δύο κι η σκέψη
φέρνει οργασμό.
Κι εσύ, παλικάρι μου, σταμάτα να
προσπαθείς να τελειοποιήσεις το ανάποδο κοφιναριστό ψαλίδι. Πιο πολύ την
κουράζεις παρά το απολαμβάνει. Κι αύριο δε θα πονάει η μέση της απ’ τους
απανωτούς οργασμούς, αλλά απ’ την ενόργανη που την έπεισες να δοκιμάσει.
Καταλαβαίνω πως θέλεις να κάνεις
το κομμάτι σου και να της μείνεις αξέχαστος, φρόντισε μόνο μην το καταφέρεις με
τον κακό τρόπο.
Τίποτα δε συγκρίνεται με μία
στάση «στα τέσσερα» και με την αργή διείσδυση. Όσο πιο αργά τόσο πιο
βασανιστικά. Όσο πιο βασανιστικά, τόσο πιο δυνατό το τελείωμα. Όλα απ’ το μυαλό
ξεκινάνε. Άπαξ και καταφέρεις να το δαμάσεις, σημείωσες επιτυχία.
Καλές οι τσόντες, όμως «Peter North» δεν
είσαι. Παίξε στα δικά σου κυβικά. Κάτσε δίπλα της κι ενώ τη χαϊδεύεις, ψιθύρισέ
της απαλά στ’ αυτί:
«Απόψε θα σ’ αποπλανήσω».
