Σύμφωνα με το Σωκράτη, το σώμα μας, είναι ο καθρέφτης των
σκέψεων και των πεποιθήσεών μας. Είναι εκείνο που καταγράφει τις σκέψεις μας,
σε κάθε κύτταρο του και με έναν δικό του τρόπο, εκφράζει όσα το στόμα δεν
μπορεί.
Καταπιεσμένα συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες που ποτέ
δεν εκφράστηκαν, έμειναν μέσα μας, μεγάλωσαν, μαζεύτηκαν και έγιναν ένα μεγάλο
κουβάρι που μπερδεύτηκε και γέμισε το «είναι» και την ψυχή μας. Ένα μεγάλο
κουβάρι που αν το σώμα δεν πετούσε προς τα έξω, μέσω μιας ασθένειας ή ενός
συμπτώματος, πιθανόν να μας τύλιγε και να μας έπνιγε ολοκληρωτικά.
Θυμήσου εκείνη η φορά που έπνιξες το νευρικό σου γέλιο,
γιατί σκεφτόσουν πως μπορεί να σου βγει σε κακό ή γιατί δεν έπρεπε να σε δουν
να γελάς.
Ή την άλλη φορά, που κυριευμένος από το άγχος και τον
πανικό, προσπαθούσες με όλο σου το είναι, να κρατήσεις την ψυχραιμία σου και να
φανείς δυνατός, πνίγοντας εκείνο το τρομερό ουρλιαχτό που με μανία προσπαθούσε
να βγει από το στόμα σου. Το κλάμα που ανέβαινε σαν κόμπος στο λαιμό σου και τα
δάκρυα που ποτέ δεν έτρεξαν από τα μάτια σου.
Ή την άλλη φορά, που ποτέ δε θα ξεχάσεις.
Τότε που εκείνη έφυγε, χτυπώντας δυνατά την πόρτα πίσω
της, αφήνοντας σε μόνο. Τότε που η καρδιά σου χτυπούσε σαν τρελή, που ένιωθες
αβοήθητο μωρό που παράτησε η μητέρα του, στο δρόμο. Που ήθελες σαν τρελός να
τρέξεις πίσω της και να της φωνάξεις να μείνει, όμως το σώμα σου έμεινε
ασάλευτο, βουβό, παραμένοντας εξωτερικά ψύχραιμο ενώ μέσα του τα κύτταρα κατέγραφαν
την μεγάλη απώλεια, την θλίψη και τον πόνο που βίωνες.
Αυτά είναι μερικά από τα συναισθήματα που επιλέγεις να
πνίγεις, μέχρι που μαζεύονται και γίνονται πολλά και τότε το σώμα σου, δεν
αντέχει και ξεσπάει, παίρνοντας τον ρόλο, να εκφράσει όσα το στόμα σου δεν
μπορεί.
Να εκφράσει τις συγκρούσεις μέσα σου, τις βαθύτερες
ανάγκες και τα ανομολόγητα συναισθήματα σου, βγάζοντας τα έξω ως αρρώστια ή
σύμπτωμα και ζητώντας ικανοποίηση.
Είναι εκείνο που θα σου υπενθυμίσει πως κάτι κάνεις λάθος
και πρέπει επειγόντως να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου. Οι περισσότερες αιτίες
ασθενειών, οφείλονται σε εσωτερικές συγκρούσεις και αρνητικά συναισθήματα, όπως
άγχος, φόβος, θυμός, ενοχή, θλίψη, εγωισμός, ζήλια. Και εκείνο που φωνάζει
δυνατά κάθε ασθένεια ή σύμπτωμα είναι: «Κοίταξέ με, αγάπησε με, δώσε μου
προσοχή».
Είναι τότε που εκείνος ο δυνατός που ισχυρίζεται πως δεν
έχει ανάγκη κανέναν και που αρνείται με τον όποιον τρόπο, την αγάπη και την
φροντίδα, δίνει μάχη με το μέσα του, το οποίος στο τέλος τον κερδίζει, αναλαμβάνοντας
να σωματοποιήσει τις ανάγκες του, αποδυναμώνοντας και υποχρεώνοντας τον, να
δεχθεί τη φροντίδα των άλλων, που τόσο έχει ανάγκη.
Στην ουσία τον έχει βοηθήσει να εκπληρώσει την βαθύτερη
ανάγκη του, να παλινδρομήσει σε μια παλιά γνώριμη κατάσταση, όπου απαλλαγμένος
από έννοιες, ευθύνες και φόβους, μπορεί να αφεθεί να φροντιστεί και να νιώσει
αγάπη.
Για σκέψου, την τελευταία φορά που έπεσες στο κρεβάτι από
κρυολόγημα. Η ίδια η λέξη κρυολόγημα υποδηλώνει κάτι που σε έκανε να κρυώσεις
μέσα σου και εκφράζει τη βαθύτερη ανάγκη σου να επανέλθει η ζέστη στην καρδιά
σου.
Το κουκούλωμα με ζεστά ρούχα όπως και οι εντριβές, δεν
είναι παρά υποκατάστατα του χαδιού και της επαφής που η ψυχή σου είχε ανάγκη.
Μήπως μέσα από αυτό το κρυολόγημα, τα μάτια σου μπόρεσαν
επιτέλους να τρέξουν, χωρίς να χρειάζεται να τα συγκρατείς καταπιέζοντας τα
συναισθήματά σου;
Μήπως τα λόγια που έκρυψες και που προτίμησες να
καταπιείς, σου έκατσαν στο λαιμό και έγιναν βήχας; Μήπως τα ζεστά ροφήματα με
μέλι που πίνεις, είναι μια ανάγκη να γλυκάνεις και να μαλακώσεις; Να ανοιχθείς,
να εκφραστείς, να δώσεις και να λάβεις τρυφερότητα;
Συχνά η ίδια αρρώστια, πιθανόν να εκφράζεται ως φωνή που
λέει «κοίτα τι μου έκανες ή κοίτα σε τι κατάσταση με έφερες» με σκοπό να κάνει
τον άλλον να νιώσει άσχημα ώστε ο ίδιος να αποκτήσεις ένα είδος εξουσίας προς
το άτομο που σε έφερε σε αυτή την κατάσταση.
Αν έχεις ενοχλήσεις στα γόνατα, αναλογίσου, πόσο
ευέλικτος είσαι πραγματικά. Επειδή γενικά οι αρθρώσεις και κυρίως τα γόνατα,
εκφράζουν την περηφάνια, το «εγώ» και την ισχυρογνωμοσύνη σου μήπως μια
ενόχληση εκεί, δείχνει πως παρόλο που προχωράς μπροστά, αρνείσαι να αλλάξεις
τις παγιωμένες πεποιθήσεις ή τις συνήθειες σου, φοβούμενος μην λυγίσεις και υποχωρήσεις
με αποτέλεσμα να γίνεσαι αδιάλλακτος;
Χρειάζεται να αναλογιστείς, ποιες από τις ιδέες σου, παραμένουν
παγιωμένες στο μυαλό σου και δε σε αφήσουν να κινηθείς συναισθηματικά και να
προχωρήσεις παρακάτω τη ζωή σου αφήνοντας ανθρώπους να σε πλησιάσουν.
Αν έχεις έρπη στα χείλη, αναλογίσου, μήπως σχετίζεται με
καταπιεσμένα πάθη, τόσο που προκαλούν και σε εσένα τον ίδιο αηδία ή μήπως είναι
μια ανάγκη να κρατήσεις τον άλλον μακριά από φόβο μην πληγωθείς.
Μήπως βίωσες απιστία, προδοσία ή νιώθεις εγκατάλειψη και
πως δεν αγαπιέσαι γι᾽ αυτό πονάει η καρδιά σου η μήπως ο φόβος και ο τρόμος
σου, είναι τόσο μεγάλος με αποτέλεσμα να επηρεάζει τα νεφρά ή την κύστη σου;
Έχεις πρόβλημα με τα μάτια σου; Τότε αναλογίσου, τι είναι
εκείνο που δεν αντέχεις να βλέπεις στον εαυτό σου ή στους γύρω σου.
Μήπως η μυωπία σου , έχει να κάνει με το ότι φοβάσαι το
μέλλον και ότι αυτό μπορεί να σου επιφυλάσσει; Μήπως η επιπεφυκίτιδα σου,
συνδέεται με την δυσκολία σου να δεις κάτι που σε θυμώνει πολύ;
Τι δεν μπορείς να ακούς και σε πονάνε τα αυτιά σου; Μήπως
νιώθεις να επικρίνεσαι συνεχώς και αδυνατείς να το αντέξεις;
Μήπως το να σκέφτεται και να αναλύεις συνεχώς τα ίδια
ζητήματα στο μυαλό σου ή το ότι βρίσκεσαι σε μια φάση της ζωής σου, που σου
συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές; Είναι η αιτία που τρέφει το αυχενικό σου;
Τι είναι εκείνο που δεν μπορείς με τίποτα να χωνέψεις με
αποτέλεσμα να σε πονάει το στομάχι σου;
Το αίσθημα ματαίωσης και η μη αποδοχής του ίδιου του
εαυτού σου, μπορεί να είναι η αιτία για τους πονοκεφάλους σου που βρίσκεται
συνήθως βαθιά ριζωμένη στην παιδική ηλικία.
Μήπως νιώθεις πως κανένας δεν σε στηρίζει συναισθηματικά
και γι᾽ αυτό πονάει το επάνω μέρος της πλάτης σου;
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, τα ψυχοσωματικά, δεν είναι
παρά μια έκφραση των εσωτερικών μας συγκρούσεων και των ανομολόγητων πόθων τα
οποία εμφανίζονται για να μας δείξουν καταστάσεις τις οποίες, χρειάζεται να
διαχειριστούμε.
Αυτό σημαίνει πως όταν αποκαλυφθεί η αιτία τους, η
λειτουργία τους παύει να εξυπηρετεί το στόχο της και τα ψυχοσωματικά εξαφανίζονται.
Επομένως, όσο πιο σύντομα, κατανοήσεις το κρυφό μήνυμα
της κάθε ασθένειας, τόσο πιο σύντομα εκείνη, παύει να σε ενοχλεί.
Σε περίπτωση, λοιπόν, που έχεις κάνει τις απαραίτητες
εξετάσεις και είδες πως δεν πάσχεις από κάποιο παθολογικό πρόβλημα, θα βοηθήσει
να κάνεις στον εαυτό σου, τις ακόλουθες ερωτήσεις.
Τι συμβαίνει στη ζωή μου την περίοδο που εμφανίζεται το
σύμπτωμα ή η ασθένεια;
Μήπως το τελευταίο διάστημα, παραμέλησα πολύ τον εαυτό
μου και έρχεται ως μια ευκαιρία να ξεκουραστώ επιτέλους;
Μήπως το προκάλεσα γιατί είχα ανάγκη να αποφύγω κάτι;
Μήπως η αρρώστια μου, έχει να κάνει με την ανάγκη μου για
φροντίδα ή μήπως υπάρχει κάποιος που θέλω να τιμωρήσω μέσω αυτής;
Ποιος έρχεται κοντά μου όταν αρρωσταίνω; Μήπως τελικά η
αρρώστια μου σχετίζεται με την επιθυμία μου, να τον φέρω κοντά μου;
Αν η ασθένεια είχε ένα μήνυμα να μου δώσει ποιο θα ήταν
αυτό;
