Φετίχ.
Μια λέξη, μια ιστορία. Βάσει του λεξικού,
το φετίχ είναι η απόδοση ανύπαρκτων
ιδιοτήτων σε ένα αντικείμενο, συχνά
-αλλά όχι πάντα- για σεξουαλική ικανοποίηση.
Είναι όμως ακριβής ο ορισμός αυτός;
Δεθείτε γερά, μικρά μου, ξεκινάει το
ταξίδι μας.
Ο
μεγάλος πατέρας της ψυχολογίας, ο Φρόυντ,
ανέπτυξε μία θεωρία, κατά την οποία
υπήρχαν άτομα (αρσενικά κυρίως) τα οποία,
τρομοκρατημένα από τη θέα της μήτρας
και για να ξεπεράσουν αυτή την ψυχολογική
αποστροφή παροικήθηκαν με κάποιο χαρακτηριστικό, πλην του κόλπου, το οποίο
έκανε το «κακό» θηλυκό ένα ανεκτό
σεξουαλικό αντικείμενο. Εν ολίγοις, ο
μπαμπάς Σίγκμουντ μετέφρασε τη χρήση
του αντικειμένου αυτού ως μια προστασία
του άντρα έναντι στην ενδεχόμενη απειλή
του ευνουχισμού. Ψυχολογία εκ βαθέων,
όχι αστεία…
Τα
φετίχ, λοιπόν, αντικατοπτρίζουν το
λάβαρο του σεξουαλικού μας συντρόφου
και την εκκίνηση της διέγερσης ή την
έντασή της. Μιλώντας για φετίχ, σίγουρα
το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό
των περισσότερων, είναι ψηλοτάκουνες
γόβες, κάλτσες ή καλσόν και περιποιημένα
πατουσάκια. Η αλήθεια είναι, πως αυτά
αν και αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό,
είναι μόνο μια μικρή μερίδα αντικειμένων
που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φετίχ.
Όντως,
οι κάλτσες και τα παπούτσια μπορούν να
είναι άκρως διεγερτικά σε μια μερίδα,
τόσο ανδρών, όσο και γυναικών. Υπάρχουν
όμως άτομα που «φτιάχνονται» με πράγματα
που ούτε θα περνούσε από το μυαλό των
περισσότερων. Τι εννοώ;
Δάχτυλα.
Χεριών ή ποδιών. Συνήθως με ένα καλό
μανικιούρ ή αντιστοίχως πεντικιούρ. Η
ποδολαγνεία είναι πλέον κάτι συνηθισμένο.
Σε άλλους αρέσει να τα βλέπουν, σε άλλους
να τα τρίβουν, σε άλλους να τα γλείφουν
ή να κάνουν «πράγματα» (πονηρό
κλείσιμο ματιού) πάνω τους, με αυτά. Χέρια
και πόδια, ναι. Δεν κάνουμε διακρίσεις.
Εσώρουχα.
Όλντ τάιμ κλάσικ. Τα πρόστυχα τα μαύρα,
τα αθώα τα ροζ, τα δαντελωτά, τα σκισμένα,
αυτά που θα σκιστούν αργότερα, οι
ζαρτιέρες, τα διχτυωτά, τα fishnets,
τα
κορμάκια, οι κορσέδες, όλα όλα αυτά είναι
ένα μεγάλο φετίχ για πολλούς, ακόμα κι
αν δεν το παραδέχονται. Παρόλα αυτά, ένα
γυναικείο -και πόσο μάλλον καλλίγραμμο-
σώμα, ημίγυμνο μπροστά σε πολύ κόσμο,
εξιτάρουν μυαλό και σώμα. Υπάρχουν
μάλιστα άτομα, τα οποία απαιτούν -βεβαίως-
να μην τα αποχωριστεί ο σύντροφός τους,
κατά τη διάρκεια της πράξης.
Μαλλιά.
Ω ναι. Μαλλιά μακριά, μαλλιά κοντά.
Κόκκινα, μαύρα, ξανθά. Ό,τι βολεύει τον
καθένα. Πιασμένα ή μοιραία κάτω. Το μαλλί
παραπέμπει σε πολλά πράγματα. Από την
επιβολή με το τράβηγμα, μέχρι το μοιραίο
πλάσμα απέναντί μας, που είναι άνετο και
άγριο. Μην το λυπηθείτε, βάλτε μόνο καμία
μάσκα πιο πριν, μην αρχίσουν και μένουν τούφες
πάνω στα σεντόνια.
Ζώνες,
κοσμήματα, καπέλα, γάντια και λοιπά
αξεσουάρ. Μη σοκάρεστε, έχει κι από αυτά
το μενού. Είτε να φοράει ο σύντροφός
μας, είτε απλά να τα χρησιμοποιούμε κατά
το παιχνίδι μας. Ποικίλη η χρήση τους,
μην το αναλύσουμε τώρα. Βάλτε φαντασία.
Μυες.
Ένα καλοφτιαγμένο σώμα αποτελεί μεγάλο
φετίχ, τόσο για τις γυναίκες (βλέπε
γραμμωμένους κοιλιακούς) όσο και για
άντρες. Το μέγεθος του μυ έχει να κάνει
και με τα γούστα του καθενός. Γουστάρεις
μποντιμπιλντεράδες, μάνα μου; Κι από
αυτό έχει.
Παρεμβάσεις
πάνω στο σώμα. Σκουλαρίκια σε απόκρυφα
και μη, σημεία. Τατουάζ. Θα με βρείτε
σύμφωνη εδώ. Δεν μπορείς να πας μέσα σε
ένα ναό να υποβάλλεις τα σέβη σου και
να μην έχει μια τοιχογραφία, βρε αδερφέ.
Δερμάτινα,
Καουτσούκ, Vinyl, Latex, Bondage. Κι εδώ πάει αλλού το πράγμα, άλλη φορά
θα το αναλύσουμε. Προς το παρόν
συμπληρώνουμε τη λίστα μας.
Συνεχίζουμε. Παλτό, πανωφόρια,
κραγιόν, σωματικά υγρά, στήθη (ω ναι),
αφαλοί (ναι ναι, όπως το ακούτε). Σωματότυποι
όλων των ειδών, από πολύ αδύνατους ακόμα, μέχρι όσο πάει το γούστο του καθενός (κάποιοι θέλουν να πιάνουν κοκκαλάκι
κι άλλοι να χαίρονται να έχουν πράμα να
πιάσουν), είναι επίσης μερικά συνηθισμένα φετίχ.
Χωρίς
να θέλω να μπω στα άδυτα των σεξουαλικών
προτιμήσεων, θα αναφέρω ενδεικτικά και
μερικά από τα πιο… περίεργα φετίχ, απλά
για εγκυκλοπαιδικούς λόγους (μη σας
μπαίνουν ιδέες). Φετίχ με κούκλες,
αγάλματα και μανεκέν (τις κούκλες, όχι
αυτά που περπατάνε στις πασαρέλες).
Φετίχ με οτιδήποτε έχει μεγάλο μέγεθος
(δε θα επεκταθώ…). Φετίχ με περίεργες
«ομάδες» ανθρώπων, είτε είναι άτομα με
μεγάλη διαφορά ηλικίας, είτε άτομα με
κάποια αναπηρία, είτε ακόμα και άστεγοι
(!). Λούτρινα αρκουδάκια, μηχανές, χελώνες
(don’t
ask), ψωμιά
(ναι, είπα ψωμιά), ακόμα και με τέρατα!
Τα κανονικά τέρατα, δε μιλάω μεταφορικά
εδώ.
Η
λίστα είναι πραγματικά ατελείωτη.Όπως
καταλαβαίνετε, ο καθένας μπορεί να θέσει
ως αντικείμενο πόθου και ερεθισμού,
ό,τι του κάνει «κλικ». Και η αλήθεια
είναι ότι η επιθυμία ύπαρξης αυτών των
αντικειμένων, έχει και κλίμακα. Φυσικά
και θα είχε. Τέσσερα στάδια. Από την ήπια
προτίμηση ύπαρξής τους, μέχρι και την
απόλυτη εξάρτηση από αυτά, ακόμα και
την αντικατάσταση του σεξουαλικού
συντρόφου από αυτά.
Εκτιμήστε τα, αγαπήστε τα, μην τα βλέπετε σαν κάτι κακό. Όλα είναι στο μυαλό και το μάτι. Κάντε ένα δώρο στο σύντροφό σας και εμφανιστείτε ένα βράδυ με μαύρο σατέν νυχτικό και τις γόβες που σας παρακαλάει να φορέσετε. Ή και χωρίς νυχτικό, για τις πολύ τολμηρές. Θα το εκτιμήσει, να μου το θυμηθείτε.
Σε
οποιαδήποτε περίπτωση, αν υπάρχει
συναινετική πράξη σε αυτό και οι σύντροφοι
μεταξύ τους τα βρίσκουν, χωρίς να γίνεται
παθολογικά, ποιοι είμαστε εμείς να
κρίνουμε πώς θα «φτιαχτεί» ο άλλος;
