Σωτήριον έτος 1997. Μόλις έχεις γυρίσει από το σχολείο.
Στην τηλεόραση έδειχνε Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλλς και την ώρα που έμπαινες
στο σπίτι ο Μπράντον, με το μόνιμο μαλλί κομμωτηρίου – σιδερώστρα, τα έφτιαχνε
με την μέχρι πρότινος φίλη του για την εβδομάδα για 24η φορά.
Μιλάμε
για το 1997. Που σημαίνει δεν υπήρχε Internet, όχι σε φορητές συσκευές
τουλάχιστον, έτσι ώστε να κινδυνεύεις να σε σκοτώσουν στο δρόμο επειδή περπατάς
απορροφημένος στο κινητό. Δεν υπήρχαν καν κινητά. Άρα, περπατούσες στο δρόμο με
σιγουριά κι είχες έναν αντικειμενικό και ξεκάθαρο στόχο όπως γύριζες σπίτι το
μεσημέρι από το σχολείο. Να παίξεις Final Fantasy VII.
Όπως όλοι της γενιάς σου σχεδόν (οκ όχι όλοι, καθώς εκείνοι που βλεπόταν είχαν γκόμενα)
έπαιζες Playstation. Συνέχεια. Ακατάπαυστα.
Μερικές
φορές το δωμάτιο σου ήταν παράλληλα κουζίνα, σαλόνι, υπνοδωμάτιο και τουαλέτα
(ναι τουαλέτα!). Το ότι είχες και διάβασμα σ’ έσωζε απ’ τα κέντρα απεξάρτησης
για video games που υπάρχουν στην Αγγλία, καθώς με τις ώρες διαβάσματος,
φροντιστηρίου και μπάσκετ, θυσίαζες τις ώρες του ύπνου για να παίζεις. Εξάλλου
υπήρχε μέρος για να κοιμηθείς. Το θρανίο σου στο σχολείο την επόμενη μέρα.
Υπάρχει ένας πρωτοφανής εθισμός στα video games, αλλά όπως
όλα τα μέσα διασκέδασης, ο βαθμός του εθισμού αυτού μπορεί να αντιμετωπιστεί,
μόνο αν δεις το video game σαν ένα απλό μέσο ψυχαγωγίας. Και τίποτα άλλο.
Το
Final Fantasy VII δεν ήταν όμως τέτοια περίπτωση. Είναι ένας εθισμός που δεν αντιμετωπίζεται,
για κανένα λόγο, και δε θες να τον αντιμετωπίσεις. Μιλάμε για ένα παιχνίδι που
για να φτιαχτεί δούλευαν 200 άνθρωποι περίπου μέρα νύχτα, για πάνω από 2
χρόνια, και το πρώτο σαββατοκύριακο που
κυκλοφόρησε πούλησε πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Τυχαίο; δεν νομίζω.
Ο κόσμος του παιχνιδιού ονομάζεται Planet (Πλανήτης), αλλά
και Gaia (Γαία). Αποτελείται από τρεις ηπείρους. Στην ανατολική ήπειρο
βρίσκεται η πόλη Midgar, μια βιομηχανική μητρόπολη, η οποία είναι και
πρωτεύουσα. Εκεί βρίσκονται οι βάσεις της Εταιρίας Ηλεκτρικού Ρεύματος Shinra,
η οποία ενεργεί ως de facto παγκόσμια κυβέρνηση.
Άλλες περιοχές στην ανατολική ήπειρο είναι το Junon, η
υπέρτατη στρατιωτική βάση της Shinra, το οχυρό Fort Condor, η μικρή πόλη Kalm
και το Ράντσο Chocobo. Στη δυτική ήπειρο βρίσκεται το πάρκο αναψυχής Gold Saucer,
χτισμένο πάνω από τα ερείπια της φυλακής Corel Prison, το παραλιακό θέρετρο
Costa Del Sol, η μικρή πόλη Gongaga, η πόλη Nibelheim, το Rocket Town, και το
Cosmo Canyon.
Έξω από τη δυτική ήπειρο υπάρχει ένα νησί, στο οποίο
βρίσκεται το χωριό Wutai. Η βορειότερη ήπειρος είναι μια γη με παγετώνες, και
αποτελείται από τους οικισμούς Bone Village, Icicle Inn, The City of Ancients,
και το Nothern Crater. Υπάρχουν επίσης και υποθαλάσσιες περιοχές, που είναι
προσβάσιμες μόνο με υποβρύχιο.
Όσα
λέω σίγουρα δε λένε τίποτα στους περισσότερους που δεν έχουν ασχοληθεί με το
παιχνίδι. Οι υπόλοιποι συνεχίστε να διαβάζετε και να αναπολείτε μαζί μου.
Μετά από μια εντυπωσιακή εισαγωγή το παιχνίδι σε βάζει
κατευθείαν και χωρίς περιστροφές στο κέντρο της δράσης, όπου ο χαρακτήρας που
ελέγχεις είναι ένας μισθοφόρος σε μια αποστολή ν’ ανατινάξει έναν αντιδραστήρα
της κύριας πηγής ενέργειας του Midgar, ο οποίος ελέγχεται από την Shinra.
Υπάρχει
βέβαια η κλισέ μάχη του καλού με το κακό, τα κλισέ μηνύματα του στυλ «πάμε ενάντια
στο σύστημα και την Νέα Τάξη Πραγμάτων», «επαναστατούμε για να σώσουμε τον
Πλανήτη», κλπ. Το θέμα είναι όμως πως αυτό το σενάριο, το οποίο φαίνεται κλισέ
αρχικά και εμβαθύνει αρκετά στη συνέχεια, σε μεταφέρει σ’ έναν άλλο κόσμο. Ένα
μαγικό World Map, στον οποίο μπορείς να βάλεις εσύ το λιθαράκι σου μαζί με τους
φίλους σου για να τον σώσεις από την καταστροφή.
Είναι το μόνο single player, το οποίο σου διδάσκει την συντροφικότητα
και το μόνο που δείχνει την ανάπτυξη της αλληλεγγύης, ενώ παράλληλα παίζεις
μόνος σου. Θυμάσαι ακόμα τη φορά που έκλαιγες σαν κοριτσάκι 5 χρονών στο σημείο
του παιχνιδιού που σκοτώνεται…όχι…όχι spoiler.
Μπορεί
ένα Fifa 2017 ή ένα PRO να βοηθάει να κάνεις χαβαλέ με τους φίλους σου όταν
βάζει γκολ ο ένας στον άλλον, ποτέ όμως
δε θα αντικαταστήσει το συναίσθημα που νιώθεις όταν κερδίζεις μια από τις
χιλιάδες μάχες του Final Fantasy με την ομάδα που έχεις επιλέξει, εκπαιδεύσει
και περάσει μαζί της πιο πολύ χρόνο από ότι με τους γονείς σου για τουλάχιστον
3 χρόνια συνεχόμενα από την ημέρα που έπιασες το CD του παιχνιδιού στα χέρια
σου.
3 χρόνια. Κι ας χρειάζεται τυπικά περίπου 30 ώρες να το
τερματίσεις.
Η
Square Enix, η εταιρεία που το κατασκεύασε (το 1997 – Squaresoft), ανακοίνωσε
το 2014 ένα full remake του παιχνιδιού, το οποίο μάλιστα το 2015 ανακοινώθηκε
πως θα κυκλοφορήσει και για το Playstation 4, κι από τότε είναι σε διαδικασία
εξέλιξης. Το όνειρο φτιάχνεται σιγά σιγά…
Όταν θα γίνει αυτό, ετοιμάζεσαι να σε χωρίσει η γυναίκα
σου, να σε απολύσουν από τη δουλειά σου, να χάσεις την εκτίμηση συγγενών και
φίλων. Totallyworthit…
1998. Οκτώβρης.
Μεσημέρι. Το Μπέβερλυ Χιλλς είχε τελειώσει. Ευτυχώς. Είχες τελειώσει παράλληλα
και το διάβασμα. Τα δυσάρεστα πράγματα πρέπει να γίνονται μαζί για να μένει
μετά χρόνος για τα ευχάριστα. Ντίλαν μαζί με Μαθηματικά. Έπιασες το χειριστήριο
του PSX στα χέρια σου. Το δισκάκι φυσικά του FFVII δεν έβγαινε για κανένα λόγο
από την κονσόλα (με δημοκρατικές πάντα διαδικασίες, ότι κι αν έλεγε ο αδερφός
σου).
Ε. Ας παίξεις λίγο.
16:45,
15 Οκτώβρη, 1998. Άφησες το χειριστήριο από τα χέρια σου. Ε, ας σταματήσεις και
λίγο. Το ρολόι έδειχνε 21:05, 9 Μαΐου 2017.
