Παίρνεις το κινητό στα χέρια σου για εκατοστή φορά.
Μαζί με τα notifications πως τα σταφύλια είναι έτοιμα στη φάρμα, κάνεις scroll
down στην οθόνη ενημερώσεων του Facebook.
Το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι ένα βίντεο που έχει
ανεβάσει κάποιος, που δεν τον ξέρεις αλλά τον έχεις φίλο, στο οποίο δείχνει μια
γάτα να κάνει πατινάζ. Από κάτω φωτογραφία 16χρονης με 273 likes που τη δείχνει
στον καθρέφτη του μπάνιου, φορώντας μόνο το άρωμά της κι από κάτω σχόλιο «για
τη Γαλλία».
Επειδή είσαι μαζόχας κι έχεις διάθεση να καταστρέψεις το
απόγευμά σου συνεχίζεις το σκρολάρισμα και φτάνεις σε κείμενο οχτώ σελίδων σ᾽
ένα μόνο post στο οποίο ο λεβέντης που το έγραψε αναλύει:
Την τρομοκρατική επίθεση στην Γαλλία.
Το πόσο σαιξπηρική ήταν η ερμηνεία της Lady Gaga στο
American Horror Story.
Πόσο κακό έχει κάνει η heavy metal στα αυτιά του, μ᾽
αποτέλεσμα, πλέον, ν᾽ ακούει Bieber, Παντελίδη ή Stan.
Το πόσο έχει ξεπεράσει την πρώην του, σε συνδυασμό τραγουδιού
με τ᾽ όνομά της στον τίτλο.
Την έγκυρη επιστημονική του πρόβλεψη για το πότε θα
έχουμε πάλι εκλογές (κάπου μέσα στο 2016 παιδιά…)
Τη δήλωση ότι «πάει για βροχή», ενώ απ᾽ τις δέκα η ώρα το
πρωί ο ουρανός μοιάζει με τον ουρανό της Mordor.
Όλα αυτά σ᾽ ένα ενιαίο κείμενο. Φυσικά αν δεν έχει τα
ίδια ή και περισσότερα like με μια γκόμενα με τα βυζιά έξω, δεν έχει πετύχει η
αποστολή του.
Σκοπός του; Να ταράξει συθέμελα το ιντερνετικό γίγνεσθαι
και να φωτίσει εμάς, τις άμυαλες μάζες, με την απύθμενη σοφία του, λίγο πριν
του φωνάξει η μαμά του πως το φαγητό είναι έτοιμο.
Οι ξερόλες υπάρχουν παντού. Υπήρχαν ανέκαθεν, απλά τώρα -δυστυχώς
για εμάς τους υπόλοιπους- είναι πολύ πιο εύκολη η διάδοση της βλακείας τους
μέσω κάθε λογής ιντερνετικού μέσου.
Ποτέ δεν ήταν πιο επιτακτική η ανάγκη του να σταματήσεις
τις attention whores του internet που γράφουν την επιστημονική τους άποψη, που θ᾽
αναλύει γιατί ακυρώθηκε το ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, ή γιατί έχουν
επιβάλλει στην Ελλάδα τα capital controls.
Πάντα στο ίδιο post και πάντα με τη συνοδεία από
καρδούλες, φατσούλες να γελάνε και να κλαίνε ταυτόχρονα, ή την κλασική
φωτογραφία στο μπάνιο με την πατσοκοιλιά έξω και την υποψία μπράτσων στον
καθρέφτη.
Εκεί, λοιπόν, που η μυωπία σου έχει ανέβει στους 17
βαθμούς και κοντεύεις να πάθεις ανεύρυσμα απ᾽ αυτά που βλέπεις, ξέρεις πως το
delete-block δεν είναι λύση. Τ᾽ άτομα που τα ποστάρουν αυτά, είναι ικανά να
έρθουν μέχρι και κάτω απ᾽ το σπίτι σου με πανό για να σε πείσουν να τα
διαβάσεις.
Απογοητευμένος απ᾽
την πορεία της ανθρωπότητας, παραμερίζεις ακόμα και την ανάγκη του να
μοιραστείς κάτι στην σελίδα του προφίλ σου, για να μη δεις μετά κάποιον απ᾽
τους αμπελοφιλοσόφους των social media να στο καταστρέφουν, ενώ κρύβονται πίσω
από κάποιο πληκτρολόγιο.
Συνήθως αυτά τα άτομα επειδή δεν έχουν την ικανότητα να
συνάψουν κανονικές σχέσεις, χρησιμοποιούν την τακτική αυτή για ν᾽ αναπνέουν με
το καλαμάκι του φραπέ, λίγο πάνω απ᾽ την επιφάνεια της θάλασσας, προκειμένου να
επιβιώσουν.
Σκρολάρεις λίγο ακόμα την αρχική σελίδα -γιατί δεν έφταναν
αυτά που είχες δει ως τώρα- και βλέπεις την τελευταία οικονομική ανάλυση ενός
φοιτητή της ΑΣΟΕΕ, που έχει να πατήσει στη σχολή του απ᾽ την ανακάλυψη της γραφής
και της ανάγνωσης. Εξηγεί κι εκείνος τον τρόπο του να βγει η χώρα απ᾽ το
οικονομικό αδιέξοδο, ενώ είναι για τον πέμπτο καφέ της ημέρας στην Γλυφάδα.
Ψύχραιμα κλείνεις τον υπολογιστή.
Παίρνεις το πληκτρολόγιο και σπας μ᾽ αυτό ό,τι υπάρχει
τριγύρω, εκτός απ᾽ την τηλεόραση. Το πετάς από το παράθυρο.
Πας στην τηλεόραση. Ανοίγεις. Βλέπεις Coyote και Beep-Beep.
Το εγκεφαλικό σου χτυπά την πόρτα κι επίσημα.
