«Κι
ο δικός σου γιος, πάντα δυνατός, ψάρεψε
ένα καρχαρία»
«Jumbo, τα
παιχνίδια είμαστε εμείς»
«Μπορώ να
κοιτάξω λίγο τις μπάλες σας;»
«Αθερίνα,
αθερίνα, να βγω ως την Ραφήνα»
Όσο
κι αν δεν παρακολουθείτε τηλεόραση, όσο
κι αν δεν ακούτε ραδιόφωνο, κάποια
στιγμή, κάπου, κάποτε, ακούσατε τα
παραπάνω εκπληκτικά αποφθέγματα.
Τι
είναι;
Μα φυσικά, διαφημίζεις του
Jumbo! Λόγια και ατάκες που
σε κάνουν να θες να πιάσεις το ραδιόφωνο
του αυτοκινήτου, να το ξεριζώσεις μαζί
με την βάση του και να το πετάξεις από
το παράθυρο.
Κυρίες και Κύριοι, τα
Jumbo είναι εδώ και δεν
ξεχνούν να μας το θυμίζουν κάθε
αναθεματισμένα Χριστούγεννα, Πάσχα,
Πρωτοχρονιά, καλοκαίρι, φθινόπωρο,
πάντα! Να μία απλή και καθημερινή
ιστορία που όλοι λίγο πολύ έχουμε
βιώσει.
Περπατάς στον δρόμο ατάραχος,
αγκαλιά με τον υπέροχο φρέντο με κρέμα
που χρυσοπλήρωσες δύο μεροκάματα στα
Everest, απολαμβάνεις τον
αρρωστιάρικο ήλιο της Αθήνας κι ακούς
από διερχόμενο αυτοκίνητο που παίζει
τα γνωστά τσιφτετελο-progressive-heavy
trance κομμάτια, να διακόπτεται η
μετάδοση και να ξεκινάει διαφήμιση
Jumbo.
Δε γλυτώνεις.
Δεν
προλαβαίνεις.
Σε σαρώνει και σε
απογυμνώνει σε δευτερόλεπτα.
Σοκαρισμένος
από αυτήν την λοβοτομή των αυτιών σου,
αποφασίζεις να πας μία βόλτα από το εν
λόγω μαγαζί, γιατί θυμήθηκες ότι πρέπει
να πάρεις δώρο στην βαφτιστήρα σου, που
έχει φτάσει τα οκτώ, και λαμπάδα έχει να
δει από το μαιευτήριο.
Μπαίνεις στο
κατάστημα.
Σε καλωσορίζει ο Μαζωνάκης
με το «Γιατί ήπια πάλι και έκανα κεφάλι
και έγινα κακό παιδί» και σκέφτεσαι
«ώπα, πρωτοκλασάτο μαγαζάκι. Θα κερνάνε
και ουισκάκι στην είσοδο».
Με το που
περνάς τον πρώτο διάδρομο του «ότι
πάρεις 0,99 ευρώ, είναι τελείως άχρηστο,
αλλά πάρε το γιατί είναι μόνο 0,99 ευρώ»,
ο Μαζωνάκης κλείνει την αυλαία και
παραδίδει την σκυτάλη σε ένα άγνωστο
και παράφωνο 8χρονο πιτσιρίκι, το οποίο
εκτελεί γνωστό παιδικό τραγουδάκι που
μιλάει για κουνέλια και βάτραχους.
Προσπαθείς
να συνέλθεις από το σοκ της απότομης
αλλαγής και ψάχνεις για τον DJ
του μαγαζιού, να του περάσεις τον
δίσκο κολάρο ώσπου αντικρύζεις κηπευτικά
είδη σε προσφορά. Μαζί με πλαστικές
γλάστρες και κιτρινοπράσινες μαργαρίτες,
δώρο μία τσουγκράνα μόνο 0,99 ευρώ.
Είπαμε, είναι 99 λεπτά, δεν το σκέφτεσαι καν. Αφού
γεμίσεις λοιπόν το καλάθι σου και
συνειδητοποιείς ότι θες περίπου τέσσερα
χιλιόμετρα για το κοντινότερο ταμείο,
αδειάζεις ότι έχεις πάρει σε ένα καρότσι
και συνεχίζεις. Η λαμπάδα ακόμα άφαντη, βέβαια.
Το πιτσιρίκι κλείνει με ένα
κρεσέντο πόνου για τα καημένα τα αυτιά
σου και έρχεται σαν κεραυνός η Στανίση
να τραγουδήσει «Πως θα έρθω στο σπίτι
με τα χέρια μου άδεια, γι αυτό πήγα στα
Jumbo και άδειασα όλα τα
ράφια».
Το ουίσκυ το χρειάζεσαι
επειγόντως, αλλά δεν υπάρχει πουθενά.
Και
τότε ξεκινάει η επίθεση.
Γιαγιά με
καρότσι, που έχει βάλει nitro
πάνω για έξτρα γκάζια σε προσερνάει
τελευταία στιγμή, για να προλάβει την
προσφορά στα XL βρακιά,
κατάλληλα για ηλικίες 60 και άνω.
Απεγνωσμένη
μάνα με τρία πιτσιρίκια χτυπάει πάνω
σου, γκαρίζοντας στα παιδιά της να
προσέχουν και κάπου ανάμεσα στα δύο
καντήλια και στα τρία θυμιατά ακούς και
ένα λιπόψυχο «συγνώμη».
Και
εκεί που προσπαθείς να συνέλθεις και
να ψάξεις επιτέλους για το ταμείο, ώστε
να σωθείς από το Βιετνάμ που ζεις εκεί
μέσα, έρχεται το αποκορύφωμα.
Πατέρας
σε οργασμό σπατάλης, έχει αγοράσει όλο
το σετ ξυλοκοπτικής των Τζάμπο (σε
προσφορά μην ξεχνάμε, όλα 0,99 ευρώ) και
για κάποιο λόγο θέλει να το δοκιμάσει
πάνω σου.
Πηδάς πάνω στις κυλιόμενες
και κάνεις τον σταυρό σου.
Η λαμπάδα
ακόμα άφαντη.
Φτάνοντας στο ταμείο
και ενώ από τα ακουστικά του μαγαζιού
έχει παρελάσει μέχρι και ο Νίνο να
τραγουδάει διασκευή Metallica, με
φιλική συμμετοχή Tus, ζεις
το απόλυτο όνειρο.
Τα Jumbo σε
σκέφτηκαν για ακόμα μία φορά. Όλα για
σένα βρε κουτό!
Προσφορά νερό, μπισκότα,
ποπ κορν, καραμέλες, πατατάκια, κόκα
κόλες που έχουν να μπουν σε ψυγείο από
πρόπερσι, όλα στο πιάτο, όλα για σένα,
όλα 0,99 ευρώ!
«Να τα τυλίξω κύριε, ή
θα τα φάτε εδώ;» σε ρωτάει η ταμίας την
ώρα που μασουλάς δύο μπισκοτογκοφρέτες
και τρία γαριδάκια και της δείχνεις την
τεράστια σακούλα Jumbo, όπου
χωράς εσύ και όλο το τετράγωνο
μέσα.
Ικανοποιημένος που βγήκες
ζωντανός από μία τέτοια εμπειρία,
βγαίνεις από το μαγαζί, αναπνέεις καθαρό
αέρα και αισθάνεσαι νικητής.
Απολαμβάνεις
όλα τα υπέροχα σου ψώνια που πήρες σε
προσφορά τα οποία δεν πρόκειται να
χρησιμοποιήσεις ποτέ, αλλά ήταν σε
προσφορά είπαμε!
Και καθώς πας να
κάνεις το επόμενο βήμα, κοιτάς απότομα
την σακούλα και συνειδητοποιείς τον
απόλυτο τρόμο.
«Ωχ ρε μαλάκα!! Δεν πήρα
την λαμπάδα!!»
Και η πινακίδα απέναντι
να σου λέει
Jumbo!
Και είμαστε παντού!
