Φλόγες. Πλησίαζαν όλο και περισσότερο μέχρι που τις ένιωθε στο πρόσωπό του, λες κι είχε κλείσει διακοπές στη Μόρντορ, έχοντας αράξει σε μια ξαπλώστρα στους πρόποδες του mountain Doom, ενώ χάζευε τον Γκόλουμ να πέφτει με το δαχτυλίδι μέσα στις φλόγες.
27 Ιουνίου. Είχε μπει το καλοκαίρι κανονικά θα έλεγε κανείς. Αυτό μάλλον ήταν understatement (όπως λένε και στο χωριό του), καθώς εδώ και μία εβδομάδα, οι βαθμοί δεν ήταν στην κλίμακα Kελσίου, αλλά σε μια κλίμακα άγνωστη για την ανθρωπότητα, που προφανώς την είχαν ανακαλύψει εξωγήινοι από άλλο γαλαξία που ήταν φτιαγμένοι από αμίαντο και άντεχαν.
Είχε δοκιμάσει τα πάντα. Ανεμιστήρα, μπάνιο κάθε 10 λεπτά, άνοιγμα σε 7 παράθυρα ταυτόχρονα ούτως ώστε να έχει την ψευδαίσθηση ότι ο καυτός αέρας που έμπαινε “τον δρόσιζε”…
Δεν γινόταν τίποτα. Τίποτα δεν είχε αποτέλεσμα.
Το μόνο που δεν είχε δοκιμάσει, ήταν να μπει σε κρυογονικό θάλαμο, να τον παγώσουν, και να ζητήσει να τον ξεπαγώσουν μετά από 70 χρόνια σαν τον Captain America, ή σαν τον Σταλόνε στο Demolition Man, και μετά να παθαίνει σοκ όταν θα του ζητούσαν να σκουπίζεται με τα γνωστά κοχύλια.
Τον προηγούμενο μήνα, που είχε 25 ώρες το 24ωρο ανοιχτό το air condition, ο λογαριασμός του ρεύματος ήρθε σχεδόν τετραψήφιος, σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς αν του έγινε πρόταση ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΕΙ την ίδια την ΔΕΗ, αντί απλά να πληρώσει τον μηνιαίο λογαριασμό του. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, θα πάθαινε και τώρα αν συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση και θα χρειαζόταν να δώσει το ένα του νεφρό για να πληρώσει.
Αν και εδώ που τα λέμε, το να ξυπνήσει σε μπανιέρα μισογεμάτη με πάγο και το ένα νεφρό να λείπει, ανακούφιση θα ήταν. ΘΑ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ BITCHES!!!!
Καλοκαίρι και καύσωνας: Μια βουτιά στα καζάνια της κολάσεως!!
Ξάφνου , θυμάται τις σοφές ενέργειες του Δασκάλου Al Bundy, από μια αγαπημένη τηλεοπτική σειρά της παιδικής του ηλικίας, ο οποίος είχε βρει τη λύση. Αντιμετωπίζοντας έναν αντίστοιχο καύσωνα (ή αλλιώς ΝΤΑΒΑΝΟ όπως πολύ επιστημονικά το έλεγαν στο χωριό του) κι αποτυγχάνοντας να κάνει το air condition σπίτι του να δουλέψει σωστά, ο πάνσοφος Al τι έκανε; Μετακόμισε την οικογένειά του …στο Super Market!! Έβαλε 4 φαρδιές ξαπλώστρες σε ένα διάδρομο του super market, με το air conditon σε θερμοκρασίες Βλαδιβοστόκ, πήρε κι ένα καλαθάκι άδειο δίπλα τους, ΄δήθεν πως ψώνιζε…. κι άραξαν εκεί όλη μέρα. Όχι άραξαν….ΕΠΙΒΙΩΣΑΝ!!
Στα ελληνικά super market βέβαια δεν γίνεται να το κάνεις αυτό, γιατί ακόμα και το air condition έχει τόσες πιθανότητες να δουλεύει σωστά όσες να πέσει η τιμή της Φέτας Καλαβρύτων. Έπρεπε να βρει κάτι άλλο.
Εκεί, λοιπόν, που καθόταν σπίτι του σε μια καρέκλα μπροστά στην ανοιχτή πόρτα του ψυγείου με τα πόδια του μέσα, του ήρθε. Βασικά, πρώτα του ήρθε ένα αναψυκτικό στο κεφάλι γιατί δε στεκόταν καλά στην πόρτα του ψυγείου.
Μετά του ήρθε η ιδέα : θα πάει να μετακομίσει σ’ ερευνητικό επιστημονικό σταθμό στην Ανταρκτική. Προτιμά να νιώθει σαν φώκια στον Νότιο Πόλο, παρά ν’ αλλάζει δέρμα από τη ζέστη, λες κι είναι πύθωνας.
Δεν μπορούσε ποτέ να καταλάβει εκείνους που τους ΑΡΕΣΕΙ αυτή η φρικτή κατάσταση. Δεν είναι δυνατόν να βρίσκεις ωραίο ένα situation που μισή κίνηση να κάνεις ν’ αλλάξεις πόδι απ’ το σταυροπόδι, έχεις ιδρώσει 17 φορές κι είσαι μετά λες κι έπαιζες basket με τον Σακίλ Ο’ Νιλ.
Tο μόνο τους επιχείρημα είναι…”καλοκαίρι ρε, η καλύτερη εποχή!”. Δηλαδή δεν έχουν επιχείρημα. Απλά και μόνο επειδή πάνε για μερικά μπάνια, όπου και πάλι τη μισή μέρα είναι με μια μίξη ιδρώτα κι άμμου να κολλάει πάνω τους. Ευχαριστιούνται μόνο τα 20 λεπτά που είναι στο νερό, λέγοντας “καλοκαιράκι ρε είναι τέλεια”, ενώ γύρω τους καίγονται τα πάντα, όπως καιγόταν το Nibelheim στο Final Fantasy VII στην ανάμνηση του Cloud, από τον Sephiroth (οι μύστες ξέρουν τι εννοώ).
Καμία λογική.
Αφήστε εμάς που θέλουμε να ζήσουμε, να μπορούμε ν’ αναπνεύσουμε. Να βγαίνουμε από το σπίτι μας έξω στον δρόμο και να μην νιώθουμε σαν ψητό κοτόπουλο στη σούβλα. Να μη μας κόβεται η αναπνοή ενώ ταυτόχρονα μαζί με τον ιδρώτα φεύγει από μέσα μας η θέληση για ζωή.
Ας πάμε στη Νορβηγία να ζήσουμε βρε αδερφέ, που εκεί όταν έχουν 24 βαθμούς κι ήλιο, βγαίνουν στα πάρκα με τα μαγιό και κάνουν ηλιοθεραπεία. Έχουν και κατάθλιψη βέβαια, αλλά γιατί εμείς εδώ δεν έχουμε;
Κατάθλιψη ο ένας, κατάθλιψη κι ο άλλος, αλλά αυτοί τουλάχιστον δεν ψήνονται στα κάρβουνα σαν προβατίνα σε πανηγύρι στις 6 Αυγούστου στην Κάτω Κουτρουβάλα.
Με τις σκέψεις αυτές , πετάχτηκε πάνω. Όλο αυτό ήταν ένα όνειρο. Τον είχε πάρει ο ύπνος μέσα στο τρένο, το οποίο ήταν χωρίς κλιματισμό φυσικά, με 43 βαθμούς στις 3 το μεσημέρι (άνετο μέρος να κοιμηθείς). Η αλήθεια ήταν χειρότερη απ’ το όνειρο. Στο όνειρο τουλάχιστον ήταν μπροστά σε ένα ανοιχτό ψυγείο.
Πετάγεται έξω απ’ το τρένο. Βγαίνει στον δρόμο. Ο καύσωνας τον χτυπάει στα μούτρα, όπως χτυπάει τον ελεύθερο επαγγελματία η εφορία όταν είναι να πληρώσει τρίμηνο. Βλέπει ένα κρεοπωλείο μπροστά του. Μπαίνει μέσα χωρίς δισταγμό. Βλέπει το ψυγείο με τα κρέατα σε μέγεθος είναι όσο το σαλόνι του. Μπαίνει μέσα πριν προλάβουν να τον σταματήσουν και κλείνει την πόρτα.
Μάταια του χτυπάει ο κρεοπώλης κι οι πελάτες του να βγει έξω. Το μάτι του έχει γίνει τριπλάσιο και έχει θολώσει.
Αρπάζει από ένα αρνί στο κάθε χέρι, και απαντά ουρλιάζοντας σε αυτούς που έχουν μαζευτεί απ’έξω ως άλλος Παπαφλέσσας στη Βαρβάκειο:
“ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕΕΕΕΕΕ…!!!!”
