Πολλοί έχουν ακούσει φήμες, άλλοι τους έχουν γνωρίσει
αυτοπροσώπως, αν και όσο περνάει ο καιρός πλέον γίνονται αστικοί μύθοι. Είναι
οι άνδρες που ξέρουν ακριβώς τι θέλουν και πώς να το διεκδικήσουν.
Μερικοί τους λένε alpha, άλλοι τους λένε players, αλλά
νομίζω πως δεν τους καλύπτει κανένας απ᾽ τους δύο χαρακτηρισμούς.
Πώς να σας τους περιγράψω; Κάτι σαν τον Richard Burton,
ψηλοί, γοητευτικοί με βαριά φωνή, με ένα ποτήρι burbon, πάντα καθισμένοι στο
μπαρ. Σκοτεινοί, δυναμικοί, διεκδικητικοί. Με μια νότα άλλης εποχής.
Ανέκαθεν το φόρτε τους ήταν οι γυναίκες, που δεν ήθελαν
και πολύ για να μαγνητιστούν από το βλέμμα τους. Πολλές πέρασαν από το κρεβάτι
τους, καμία όμως δεν έμεινε. Όχι ότι δεν ήθελε. Όχι ότι δεν προσπάθησε. Όχι ότι
έφταιγε.
Σαφώς όλα αυτά σε κάνουν να πιστεύεις πως ένας τέτοιος
άνδρας δεν ερωτεύεται. Δε γεννήθηκε η γυναίκα που θα τον καθηλώσει.
Ίσως, σκέφτεσαι, πως δεν έχει σημασία γι᾽ αυτούς αν θα
ξυπνήσουν με την ίδια ή με διαφορετική γυναίκα το επόμενο πρωί.
Δε σε κατηγορώ, όλα αυτά τα έχεις αποκομίσει από το
Hollywood και τα παράγωγά του.
Όμως δεν πάει έτσι. Οι άνδρες players είναι αυτοί που
ερωτεύονται πιο άσχημα από όλους. Γιατί δεν ερωτεύονται από ανάγκη, ούτε
ερωτεύονται το συνηθισμένο. Ερωτεύονται τον αντίθετο κόσμο τους.
Κατά βάθος αναζητούν οτιδήποτε πάει κόντρα στον εγωισμό
τους και στις γνωστικές τους δομές. Βασικά λάθος, δεν το αναζητούν, το
αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι, γιατί όταν βρεθεί θα νιώσουν ευάλωτοι.
Ας πάρουμε τον γενικό κανόνα που λέει πως τα ετερώνυμα
έλκονται και τον εφαρμόσουμε σε δύο ανθρώπους με λιγάκι παραπάνω εγωισμό. Τι θα
πάρουμε ως αποτέλεσμα; Ηλεκτρισμένα βλέμματα και σεξουαλική έλξη… Εντάξει,
όχι σε όλες τις περιπτώσεις.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως ο κανόνας έρχεται κουτί.
Και φυσικά θα δημιουργηθεί το «χάος.
Βλέπετε, όταν παίρνεις έναν άντρα με τάσεις
αυτοκαταστροφής (ναι, συνήθως το έχουν αυτό το χαρακτηριστικό) και τον βάλεις
δίπλα σε μια γυναίκα η οποία μπορεί να τον καταστρέψει, είναι σαν παίρνεις δυο
μαγνητάκια και να τα φέρνεις σε απόσταση δυο εκατοστών. Ξέρεις τι θα γίνει, δε
χρειάζεται να στο πω.
Όσο μεγαλύτερη η κόντρα, οι τσακωμοί, και τα σπασμένα
πιάτα στο πάτωμα, τόσο πιο παθιασμένη σχέση τους.
Γιατί; Γιατί έτσι είναι ο έρωτας. Δεν μπορείς να
εξηγήσεις γιατί αυτός που σου βγάζει να τον δείρεις, να τον πλακώσεις στις σφαλιάρες
(που λέει ο λόγος), σου βγάζει ταυτόχρονα να τον πάρεις σηκωτό και να τον πας
στο κρεβάτι σου.
Ο άνδρας player ερωτεύεται, λοιπόν, αλλά ερωτεύεται το
διαφορετικό, το αντίθετο. Και το ερωτεύεται παράφορα.
Το πρώτο σκάλωμα θα το φάει, όταν καταλάβει πως ο
συνηθισμένος τους εαυτός, η γοητεία της ματαιοδοξίας του, δεν έχει πέραση πάνω
της.
Τότε δημιουργείται η ρήξη μέσα του.
Απ᾽ τη μία, η πλευρά του εγωισμού του που αναζητεί
εκδίκηση γι᾽ αυτήν την τεράστια πληγή -να, βλέπετε δε γεννήθηκε η γυναίκα που
θα του πει έτσι εύκολα «όχι»- κι απ᾽ την άλλη αυτό το προαίσθημα, λες και ξέρει
πως αυτή είναι η γυναίκα που θα τον ξεγυμνώσει, θα τον κάνει σκουπίδι.
Αν όχι αυτή, οπωσδήποτε ο έρωτας.
Όμως ένας καλός κυνηγός δε λέει ποτέ όχι σε μια πρόκληση.
Γι᾽ αυτές είναι που ζει. Και θα «χορέψει», και φυσικά θα «χορέψει» και το θήραμα.
Το θήραμα εξάλλου τον κάλεσε στο χορό.
Όχι σκόπιμα, όχι επειδή έτσι συμπεριφέρεται συνήθως. Τα
είπαμε πιο πάνω: με την μαγνητική έλξη δεν παίζουμε.
Όταν υπάρχει χημεία, μετά τα υπόλοιπα ακολουθούν. Κανένας
απ᾽ τους δύο δε θα προλάβει να αντισταθεί στο τι πρόκειται να γίνει. Είναι
τετελεσμένο γεγονός.
Δε χωράνε παιχνιδάκια, ψήσιμο και παιδιαρίσματα μεταξύ
τους. Ερωτεύτηκαν και θα καούν μαζί.
Ο άνδρας player ερωτεύεται, αλλά ερωτεύεται
κινηματογραφικά, όχι καθημερινά. Μην ακούτε βλακείες. Το ότι δεν ερωτεύεται όποια
του βγει στον δρόμο του, δε σημαίνει ότι δεν το κάνει ποτέ.
Μη με ρωτήσεις πώς θα τον κατακτήσεις. Αν θα ερωτευτεί εσένα
θα είναι επειδή θα είσαι αληθινή, όχι απομίμηση, κάτι που κατασκεύασες για να
τον προσελκύσεις.
Απλά ευχήσου να μη βγει στο δρόμο σου. Εκτός αν δε
φοβάσαι να τα παίξεις όλα.
