Η καλοκαιρινή άδεια είναι εδώ – ώρα να γεμίσετε βαλίτσες, να τρέξετε στα διόδια και να… επιβιώσετε από το ταξίδι! Από καμιά ντουζίνα βαλίτσες που θέλουν καβάτζα μέχρι τα παιδιά που ξαφνικά πεινάνε στο καράβι, η απόδραση γίνεται μια απολαυστική… πίστα υπομονής και γέλιου. Ετοιμαστείτε για το καλοκαιρινό χάος που όλοι αγαπάμε!
Ήρθε επιτέλους η περίοδος που περίμενες. Έκανες υπομονή, κουράγιο. Κατάφερες να μην στραγγαλίσεις κανέναν στη δουλειά και τώρα ήρθε η ώρα να ανταμειφθείς γι’ αυτόν σου τον άθλο. Η πολυπόθητη καλοκαιρινή άδεια είναι εδώ!
Ετοιμάζεις βαλίτσες, κλείνεις εισιτήρια και παίρνεις τα…νησιά. Ή κάπου που ξέρεις ότι θα περάσεις καλά, θα κάνεις κανένα μπάνιο και θα ηρεμίσει λίγο το κεφάλι σου. Σου έχει μείνει μία τελευταία δοκιμασία πριν απολαύσεις τους καρπούς των κόπων σου.
Η διαδρομή!
Αν είσαι από αυτούς που δεν χρειάζεται να περάσουν θάλασσα, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Παίρνεις το αμάξι σου, τα μπαγκάζια σου, γεμίζεις το ντεπόζιτο και μπρος ολοταχώς! Αν ξεκινήσεις και νωρίς-νωρίς, γλιτώνεις και το μποτιλιάρισμα στα διόδια και πας στον προορισμό σου κύριος, δροσερός και αεράτος!
Κι όταν λέμε νωρίς-νωρίς εννοούμε πριν λαλήσουν τα κοκόρια, ακόμα να είναι νύχτα έξω, που δεν έχει και τόση ζέστη και δεν χαλάς και βενζίνη με το air condition. Γιατί όσο και να χτυπιούνται ορισμένοι, στη πραγματικότητα λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν. Οπότε κάνουμε όση οικονομία γίνεται από όπου μπορούμε.
Θα μου πεις μα καλά, αφού δεν έχεις λεφτά και κάνεις οικονομία απ’ όπου μπορείς πώς πας διακοπές;
Παιδιά, οι διακοπές, έστω και μέχρι το χωριό σου να πας, να φύγεις λίγο από τη ρουτίνα, τη βαβούρα της πόλης και τα τσιμέντα, είναι ανάγκη, θα έλεγα στις μέρες μας. Δεν είναι πολυτέλεια.
Δεν μιλάμε για τις διακοπές που κάναμε όλοι κάποτε που φεύγαμε και ξεχνούσαμε ότι είχαμε σπίτι. Τώρα μιλάμε για το να φύγεις έστω και για δυο-τρεις μέρες. Ν’ αλλάξεις παραστάσεις. Να γαληνέψει λίγο η ψυχούλα σου. Και ναι, είναι ανάγκη αυτό.
Στα λίγα χρόνια που μένω στην Αθήνα, είναι η πρώτη χρονιά που είπα αμάν να φύγω, να ηρεμήσω. Φέτος με έφαγε κι εμένα λίγο η ρουτίνα, η δουλειά, τα άγχη και το τρέξιμο. Πέρυσι είχα την ίδια ανάγκη αλλά για άλλους λόγους. Πάλευα με την υγεία μου όλο το χρόνο κι απλά ήθελα να πάω κάπου αλλού και να μη σκέφτομαι τους γιατρούς, τα φάρμακα και τις εξετάσεις.
Επιστρέφω στο mood μας, μην ρίχνουμε το κλίμα με δυσάρεστες κουβέντες. Πάμε σε εσάς που αποφασίσατε να επισκεφθείτε κάποιο μέρος και σας χωρίζουν ναυτικά μίλια και όχι απλά χιλιόμετρα.
Παιδιά όσοι έχετε να προλάβετε καράβι, σας συμπονώ δεν ξέρετε πόσο! Αν είσαι Αθήνα κι έχεις να πας μέχρι τον Πειραιά, είναι καλά. Αν πρέπει να τρέξεις μέχρι την Ηγουμενίτσα για να περάσεις Ιόνιο. Τρεχάτε ποδαράκια μου. Άντε να απολαύσεις το τοπίο και να κάνεις και καμία στάση στη διαδρομή, όταν έχεις να προλάβεις καράβι. Αμ δε! Απλά υπομένεις τις 4-5 ώρες οδήγησης και παίρνεις ανάσα όταν πια έχεις φτάσει στο λιμάνι.
Εδώ να πω με τους ανέμους που είχε αυτές τις μέρες και το απαγορευτικό στον Πειραιά, πόσο καταλαβαίνω τον κόσμο που έμεινε ξέφραγο αμπέλι, που το περίμενε πως και πως να σηκωθεί να πα να φύγει και εν τελεί αντί να σηκώσει πανιά και να φύγει σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη που κανέναν δεν ξέρουνε και κανείς δεν τους ξέρει, του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.
Γιατί δεν είναι μόνο το καράβι είναι και τα χρήματα που ενδεχομένως να χάσεις από τις κρατήσεις που έχεις κάνει για διαμονή κλπ. Κι αν είσαι μόνος σου ή με φίλους πάει στα κομμάτια όλο και κάποια λύση θα βρεθεί. Αν έχεις να κουβαλήσεις παιδιά, σκυλιά, γατιά και περίμενες πως και πως αυτή τη ρημάδα τη χαλάρωση και πνίγεσαι μέσα στο άγχος πάλι. Ε γίνεται να μη σε πιάσουν τα νεύρα σου; Δεν γίνεται!
Κουράγιο αδέρφια, θα σαλπάρουμε, που θα πάει!
Το καράβι είναι μια δύσκολη πίστα. ΕΙΔΙΚΆ αν δεν έχεις καμπίνα. Εξαρτάται βέβαια από το πόσες ώρες ταξίδι έχεις μπροστά σου, αλλά και πάλι έχε καλού κακού κανένα ντεπόν, βαλεριάνες, ωτοασπίδες κάτι βρε παιδί μου για να αποφύγεις να στραγγαλίσεις κανέναν.
Φωνές από όλους, όχι μόνο από παιδιά, τρακάρεις με βαλίτσες, έχεις και ένα τσούρμο τουρίστες που δεν ξέρουν τι γίνεται κι έχεις τα δικά σου παιδιά που εκείνη την ώρα θυμούνται ότι πεινάνε, νυστάζουν, θέλουν να πάνε τουαλέτα, βρήκαν άπλα και θέλουν παίξουν. Κι εσύ προσπαθείς να προσανατολιστείς, να δεις που θα αράξεις μέχρι να περάσουν αυτές οι ώρες, να πιείς επιτέλους έναν ρημαδοκαφέ, ενώ παράλληλα ονειρεύεσαι το δωμάτιο που έχεις κλείσει, την ξαπλώστρα στη παραλία και το δροσιστικό κοκτέιλ που έκανες αμήν να ξαναπιείς από τις περασμένες διακοπές.
Αν δεν έχετε παιδιά και ταξιδεύετε με τον σύντροφό σας ή με παρέα. Υπομονή! Ξέρω ότι είναι κουραστικό αλλά τι να κάνουμε έτσι είναι αυτά. Πάρτε κανένα βιβλίο, κανένα τάβλι, καμιά τράπουλα και κάντε χαβαλέ. Ήρεμα, όμορφα και πολιτισμένα.
Κι αφού περάσει όλο αυτό, φτάσετε στον προορισμό σας και τακτοποιηθείτε, ξεσαλώστε ελεύθερα. Κάντε τα μπάνια σας, ξεκουραστείτε, ευχαριστηθείτε το, γεμίστε τις μπαταρίες σας και προετοιμαστείτε για τη νέα χρονιά. Ξέρω ότι ήδη ονειρεύεστε την επόμενη καλοκαιρινή άδεια κι ας μην έχει περάσει η φετινή, αλλά η ζωή μπορεί να είναι ωραία, αλλά τα ‘χει με άλλον. Αν μπορούσαμε θα ζούσαμε σε ένα μόνιμο mood διακοπών. Υπομονή.
Σας εύχομαι καλές διακοπές, χαλάρωση, ξεκούραση, πολλές βουτιές, κοκτέιλ, γέλιο και όμορφες στιγμές.
Τα φιλιά μου από το μαγευτικό νησί των Παξών.
