Θυμάστε εκείνα τα αθώα χρόνια που είχε πρωτοανοίξει το Instagram, το Facebook ήταν στα ντουζένια του και κάπου στο βάθος του παρελθόντος αχνοφαίνονταν ένα Msn και ένα Myspace; Για πιο παλιά μη με ρωτήσετε, εκτός του ότι δεν είχα ίντερνετ στο σπίτι, ήμουν και δημοτικό.
Για όσους είστε Gen Z! Ναι! Τότε δεν είχαμε κινητά από την κούνια, ούτε social media. Τα χορευτικά challenge μας ήταν να χορεύουμε το Gucci φόρεμα του Μαζωνάκη στα πάρτι συμμαθητών μας κι οποιαδήποτε άποψη είχαμε για τη μόδα και το styling μας την προμήθευαν τα περίπτερα που πουλούσαν το “Super Κατερίνα”.
Για να μη μιλήσω για το πώς ψυχαγωγούμαστε!
Τώρα έχουμε τα online streaming! Τότε, εκτός από το λαϊκό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ, είχαμε το Star και το Alter. Βλέπαμε παιδικά το πρωί και “Χουάνα η Παρθένα” και “Μαρία της Γειτονιάς” τα μεσημέρια. Είχαμε το Μαρσουπιλαμί! Είχαμε τον “Χαμτάρο”, τα “Αρκουδάκια της Αγάπης” , τη “Λεγεώνα των Υπερηρώων” και πολλά πολλά ακόμα! Την εφηβεία μας τη βγάλαμε με “Chiquititas”, “Rebelde Way”, “Floricienta” και “Ατρόμητους”. ΠΟΙΟΙ ΚΑΡΝΤΑΣΙΑΝ;;; Εκεί να δεις δράμα!!
Φεύγω όμως από το θέμα γιατί συγχύζομαι και σαν άλλη Ντένη Μαρκορά, θα ψεκαστώ με λίγο Evian και θα συνεχίσω.
Χωρίς να το πάρουμε είδηση, τα social media κατέκλεισαν τη ζωή μας, περικύκλωσαν τη σκέψη μας κι έχουν κατασκηνώσει μόνιμα στην καθημερινότητα μας. Υπάρχουν βέβαια κάτι σκληροπυρηνικοί που τα αποφεύγουν φωνάζοντας “YOU SHALL NOT PASS” σαν άλλοι Gandalf κι οι υπόλοιποι που τους κοιτάνε με την ίδια υποτιμητική φάτσα που κοίταξε ο Aragorn τον Pippin, στη φημισμένη σκηνή με το “δεύτερο πρωινό”.
Writer’s note: Όποιος δεν καταλαβαίνει τα references από το “Lord of the Rings” να περάσει έξω, να ανοίξει ένα live streaming και να τα δει ή ακόμα καλύτερα να πάρει και να διαβάσει τα βιβλία. Μετά ελάτε πάλι εδώ στη παρέα μας. Δεν παίζουμε με αυτά τα πράγματα, κινδυνεύει η πνευματική σας ακεραιότητα! Μπορεί να σας απαγορευτεί μέχρι και η είσοδος στη Valhalla!
Πείτε μου λοιπόν τώρα, ποια ήταν η τελευταία φορά που δεν κάνατε άσκοπα scrolling στα social, έστω και το βράδυ πριν πάτε για ύπνο; Πάθατε κι εσείς ένα error 404; Ή μόνο εγώ; Ναι λοιπόν, τα social media είναι σαν τις ρίζες μιας ξεχασμένης πατάτας που θα απλωθεί μέχρι να βρει χώμα.
Και για να μη λέμε και κουταμάρες το άσκοπο σκρολάρισμα, είναι το μικρότερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Αυτό που μας έχει καταστρέψει είναι η μάστιγα των views και των likes. Προσοχή, για να μην παρεξηγηθώ! Δε μιλάω για ανθρώπους που ξεκίνησαν καριέρες σαν content creators για τον χ,ψ λόγο και ζουν από αυτό! Που ναι! Αυτοί οι άνθρωποι εξαρτώνται από τις προβολές που θα πάρουν.
Μιλάω για μας τους “κοινούς θνητούς” που έχουμε τα προφίλ μας, κάνουμε τα post μας και περιμένουμε.
“It’s been 84 years..”
Αστειάκι!
Περιμένουμε να δούμε τα like, τα σχόλια, τις προβολές. Έχουμε βάλει φίλτρα, έχουμε κάνει contouring, styling, χαμός. Έχουμε τοποθετήσει το φλιτζανάκι με τον καφέ τόσο όσο για να βγει η εξαιρετική φωτογραφία. Βάλαμε κι ένα πιασάρικο κομμάτι να παίζει από πίσω όταν κάποιος βλέπει το post.
Το αποτέλεσμα; Καμιά κατοστάρια likes και κάτι θείες με σχόλιο φωτό “ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΣΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ” ή το all time classic “ΙΑΣΟ ΚΟΚΛΑ”.
Ένας ανίδεος άνθρωπος θα πει “Μα καλά λίγα είναι τα 100 like”; “ΌΤΑΝ ΈΧΕΙΣ 3000 ΦΟΛΟΟΥΕΡΣ ΛΙΓΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΟ!” (Οποιαδήποτε σχέση με πραγματικά πρόσωπα είναι πλασματική και οι αναφορές σε ονόματα και καταστάσεις έχουν σχέση μόνο με την εξέλιξη της πλοκής)
Κι όμως παιδιά δεν είναι λίγα τα 100 like! ‘ΕΞΩ να βγεις δε θα σου πουν εκατό άτομα “αχ τι ωραίο@ που είσαι σήμερα!”
Σκέφτομαι λοιπόν, ότι τα social media μας έχουν κάνει λίγο ματαιόδοξους. Γράφουμε ωραίες λεζάντες, βγάζουμε ωραίες φωτογραφίες και κάνουμε αναφορές για αυτοπεποίθηση, δυναμισμό, ανθρωπιά, δημιουργικότητα κλπ, αλλά στην πραγματικότητα, έξω στην πραγματική ζωή έχουμε χάσει λίγο το παιχνίδι.
Έχουμε αφήσει μερικές ίντσες (no pun intended) να κοντρολάρουν την πεμπτουσία μας. Ακόμα και σε συνεντεύξεις για δουλειές έχω ακούσει την ατάκα “πόσους followers έχεις στα social”; Κι υπάρχει κόσμος εκεί έξω που δεν έχει πάρει δουλειά, ενώ πληροί όλα τα κριτήρια από ακαδημαϊκές σπουδές, εμπειρία και portfolio γιατί δεν είναι τόσο χωμένος στη μάστιγα των social.
Υπάρχει σε κάποια από τις πρώτες σεζόν του Black Mirror σχετικό επεισόδιο, όπου το τι κοινωνική ζωή έχεις, τι δουλειά έχεις, πόσο καλά θα εξυπηρετήσουν σε ένα νοσοκομείο… ΤΑ ΠΑΝΤΑ εξαρτώνται από το πόσο δημοφιλής είσαι!
Σταμάτησα να βλέπω αυτή τη σειρά από ένα σημείο και μετά γιατί το μόνο αλληγορικό στοιχείο που είχαν μέσα ήταν η υπερβολή των πραγμάτων. Κατά τα άλλα ήταν καρμπόν η ζωή στο σήμερα. Και ήταν τρομακτικό!
Κάντε μία προσπάθεια να το δείτε, γιατί όπως είχαν πει κι οι Πυξ Λαξ “ότι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο”!
Ξέρω ότι σας πήγα λίγο τρενάκι του τρόμου και μπορεί να πάθατε κι ένα μικρό πολιτισμικό σοκ με τις 500 αναφορές σε ξένα και ελληνικά trends περασμένων δεκαετιών, αλλά δεν πειράζει! Καλό μας κάνει καμιά φορά να θυμόμαστε τα παλιά.
Πώς το λένε; Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι;
Γιατί τελικά, όσο κι αν σκρολάρουμε προς τα κάτω, η ζωή γράφεται ακόμα offline.
