Οι
άνθρωποι φαίνεται πως έχουν μια έμφυτη
τάση να νομίζουν ότι τα ομώνυμα έλκονται
και τα ετερώνυμα απωθούνται, παρά τους
κανόνες της φυσικής. Νομίζουμε συχνά
ότι ενας όμορφος άντρας πρέπει να έχει
ως σύντροφο μια εξίσου όμορφη γυναίκα, ένας μορφωμένος άνθρωπος μια γυναίκα
μορφωμένη στο ίδιο επίπεδο και ούτω
καθεξής.
Aς
μη μείνουμε εκεί. Οι ψηλοί ας είναι με
τους ψηλούς και οι κοντοί με τους κοντούς.
Φαντάζεστε ένα δίμετρο παλικάρι να
κυκλοφορεί με μια τάπα; Για να μη πω το
αντίθετο, μια σπαθάτη ψηλή κοπέλα με
κανέναν κοντοστούπη…
Φρικάρατε
ή ακομα; Ας πάμε και στα κιλά. Είναι
δυνατόν μια βαρέλα να βγαίνει με τον
άντρακλα με το στομάχι-φέτες; Το σκεφτήκατε
ήδη το αστειάκι; Θα τον πλακώσει, καλέ,
εκεί που το κάνουν! Το ίδιο και το αντίθετο
βέβαια και θα υπάρχουν και εκείνοι που
θα το βρουν απωθητικό και θα λυπηθούν
την κοπέλα που πρεπει να ανεχτεί αυτό
το λίπος!
Να
το πάμε ακόμα παρακάτω; Στα επαγγέλματα
και την κοινωνική θέση; Γίνεται ενας
γιατρός να παντρευτεί μια γραμματέα;
Για το αντίθετο δε γίνεται λόγος καθώς
έχουμε ακόμα την ιδέα ότι αν κάποιος
πρέπει να υπερέχει αυτός πρέπει να είναι
ο άντρας. Το ίδιο συμβαίνει και με την
ηλικία. Ο γεροξούρας δεν μπορεί να τα
έχει με το πιπίνι και πού παει η κουγκάρα
με το παιδαρέλι;
Πόσες φορές δεν
έχουμε όλοι μας ακούσει κάτι στο στυλ
«καλά…πώς ειναι δυνατόν να είναι αυτός
με αυτήν;»
Θα
μπορούσαμε να το πάμε και ακόμα παραπέρα
στις χώρες και τα θρησκευτικά και
πολιτικά «πιστεύω» του καθενός, αλλά,
Σάββατο σήμερα, ας το κρατήσουμε ελαφρά,
στα δικά μας μυωπικά γυαλιά και ας μη
σχολιάσουμε απαράδεκτες και απολίτιστες
συμπεριφορές.
Η
ζωή, λοιπόν, θα ήταν αλήθεια πολυ όμορφη,
αισθητικά ίσως, και πιο εύκολη, πάλι
ίσως, αν ολα συνδυάζονταν τέλεια. Αν
ήμασταν οι καστανοί με τους καστανούς
και οι γαλανομάτες με τους γαλανομάτες
και κάναμε παρέα μόνο μεταξύ μας, όπως
βάζουμε τα μαχαίρια με τα μαχαίρια και
τα πιρούνια με τα πιρούνια στο συρτάρι
τους και τα κομμάτια τα Lego ανά μέγεθος
και σχήμα στο κουτί τους.
Ευτυχώς
όμως η ζωή δεν είναι συρτάρι με θήκες,
αλλά παζλ και χωράμε όλοι δίπλα-δίπλα
με τους πιο απίθανους συνδιασμούς! Όταν
διαλέγουμε φίλο ή σύντροφο δεν τον
διαλέγουμε για να κάνουμε παρέλαση και
να είμαστε ομοιόμορφοι, τον διαλέγουμε
για αυτό που είναι πέρα από τις
συντεταγμένες του και τις αποχρώσεις
του!
Η
λανθασμένη εντύπωση ότι επίπεδο μόρφωσης
και κοινωνική θέση έχουν σημασία μπορεί
μόνο να βασίζεται στην επίσης λανθασμένη
εντύπωση ότι ένας καθηγητής Πανεπιστημίου
θα μιλάει κάθε λεπτό για το σύμπαν και
θα περνάει όλο το χρόνο του προσπαθώντας
να τετραγωνίσει τον κύκλο και μια
γραμματέας το μόνο που ξέρει να κάνει
είναι να δακτυλογραφεί! Το πόσο κουλτούρας
είναι κανείς δεν έχει καμία σχέση με τα
πτυχία και τις περγαμηνές του. Όπως
επίσης μια πιο γεμάτη γυναίκα δεν είναι
απαραίτητα κάποια που «δε σέβεται τον
εαυτό της» ή κάποια που τρώει όλη μέρα.
Μπορεί
να ταιριάζω πολύ με τους φίλους μου που
έχουν παρόμοιο παρελθόν και δουλειές,
γιατί μπορούμε να αντλήσουμε από κοινές
εμπειρίες υλικό για πλάκα, γκρίνια,
σχόλια, αλλά έχω μάθει τόσα πολλά από
αυτούς που είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι
με μένα. Έμαθα πράγματα για τον εαυτό
μου που δεν ήξερα και έγινα καλύτερος
άνθρωπος μέσα από τις συζητήσεις μας
και ας σου φαινόμασταν αταίριαστοι έτσι
όπως καθόμασταν ο ένας απένταντι στον
άλλο χωρίς να είμαστε σετάκι!
Εκτός
και αν είσαι από τους ανθρώπους που
έχουν το μπεζ σαλόνι με το μπεζ καναπέ
στον οποίο κάθεσαι με τα μπεζ σου ρούχα
και τα μπεζ παιδιά σου, πώς περιμένεις
ο κόσμος να είναι χωρισμένος σε χρώματα,
σχέδια, ύψη και μήκη;
Σε
τελική ανάλυση, αν το πιπίνι τη βρίσκει
με το γεροξούρα, ακόμα και για λόγους
που εσύ δεν καταλαβαίνεις ή δέχεσαι, γιατί πρέπει να το σχολιάσουμε από
αισθητικής πλευράς; Αν ένας άντρας δεν
ενοχλείται που αγκαλιάζει έναν παχύτερο
άνθρωπο, εσένα τι σε νοιάζει; Και μη
θεωρείς ότι έχει βίτσια, μπορεί απλά να
έχει λιγότερα κολλήματα από σένα! Ή
ακόμα περισσότερο, να του βρήκε κάτι
που εσύ απλά δε βλέπεις!
Ας
δούμε τη φωτεινή πλευρά – εγώ και ο
ψηλός άντρας μου έχουμε καλύψει όλα τα
ράφια του σούπερ μάρκετ και τελειώνουμε
πολύ πιο γρήγορα τα ψώνια μας! Όχι δε
ζηλεύω κρυφά ή φανερά τη φίλη μου με την
οποία έχουμε τελείως διαφορετικό
σωματότυπο – ποτέ δεν τσακωθήκαμε για
το ίδιο μπλουζάκι και οι συζητήσεις μας
δεν είχαν ποτέ να κάνουν με μεγέθη (ή
μπλουζάκια)!
Αν θέλουμε να «λυπηθούμε»
κάποιον, ας μη λυπηθούμε την ψηλή με τον
κοντό ή τον κούκλο που τα ‘φτιαξε με το
«σκιάχτρο». Ας κρατήσουμε τα σχόλια μας
για περιπτώσεις όπου άνθρωποι τελείως
διαφορετικοί βρέθηκαν μαζί γιατί κάποιος
τους πίεσε να παντρευτούν για τα δικά
του συμφέροντα.
Εκείνους που μένουν
μόνοι τους γιατί τα αισθητικά τους
κριτήρια είναι τόσο υψηλά, που δεν τους
αφήνουν χώρο να δουν λίγο πιο πέρα από
την εικόνα του ιδανικού που έχουν στο
μυαλό τους.
Αυτούς
λυπάμαι όταν κάθονται σπίτι μόνοι τους
ενώ οι άσχημοι, κούκλοι, ψηλοί, κοντοί,
χοντροί, λιγνοί είναι εκεί έξω και
διασκεδάζουν τη ζωή τους, όλοι μαζί,
χωρίς κολλήματα. Αυτοί αξίζουν, αλλά
δεν τους είναι και απαραίτητο, το
χειροκρότημα και το θαυμασμό μας.
