Δεν έχει
πολύ καιρό τώρα που οι γνώσεις μου πάνω στη ζαχαροπλαστική είναι αρκετά
παραπάνω από επιφανειακές. Δηλώνω μεγάλος φαν της τέχνης αυτής, κι ερωτευμένος
με τις διάφορες εκφάνσεις της. Είναι μαγικό το τι μπορείς να κάνεις με μόνο
δύο-τρία υλικά και μία καλή φαντασία.
Είναι
ακόμα πιο μαγικό, τι μπορείς να κάνεις μ’ αυτά ακριβώς τα δύο-τρία υλικά, μία
καλή φαντασία… και ένα ακόμα άτομο.
Κατά
προτίμηση γυμνό.
Η κουζίνα
με το κρεβάτι έχουν μερικές πολύ βασικές ομοιότητες. Ένα άτομο με ικανότητες
και καλά υλικά (ακόμα και με όχι τόσο καλά) μπορεί να κάνει αριστουργήματα.
Μπορεί να εκτελεί «συνταγές» από τις πιο εύκολες μέχρι και τις πιο περίπλοκες
ικανοποιώντας από ένα, μέχρι όσα άτομα επιθυμεί.
Και
φυσικά, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να «καεί», επειδή δεν υπολόγισε καλά τις
θερμοκρασίες και την αντίδραση των «υλικών».
Όπως και
η ζαχαροπλαστική, έτσι και το κρεβάτι έχει μία πολύ ιδιαίτερη «χημεία».
Για να το
κάνω λίγο πιο ενδιαφέρον, θα πάρω μία λίστα για ψώνια, από εκείνες τις
«πούστικες», που χρησιμοποιώ όταν έχω παρέα λίγο πιο «ενδιαφέρουσα» και θέλω οι
συνταγές μου να έχουν επιτυχία κι επανάληψη, φυσικά. Έτσι, θα ξεκινήσω λίγο
ανώδυνα.
Κρέμα
γάλακτος.
Όσο πιο
πλούσια, τόσο το καλύτερο. Οι ζαχαροπλάστες ξέρουν ότι δεν κάνεις τίποτα στην
κουζίνα χωρίς κρέμα. Κι έχουν απόλυτο δίκιο. Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα πιο
παρακμιακό και αμαρτωλό από μία γλυκιά σαντιγί.
Η
ειρωνεία με τη σαντιγί ξέρεις ποια είναι; Ότι, όσο δύσκολο είναι να τη φτιάξεις
όπως πρέπει, άλλο τόσο εύκολο είναι να την απλώσεις, και έπειτα να την
αφαιρέσεις. Και δεν εννοώ να την απλώσεις πάνω σ’ ένα γλυκό.
Ναι,
ξέρεις πολύ καλά πού εννοώ να την απλώσεις και ναι, ξέρεις ακόμα καλύτερα πώς
θα την αφαιρέσεις.
Συνεχίζοντας
τη λίστα. Φράουλες.
Ολόκληρο
το φρούτο ή και σιρόπι. Σε συνδυασμό με κρέμα ή ακόμα χειρότερα, με λιωμένη
κουβερτούρα, είναι ένας από τους χειρότερους τρόπους να βασανίσεις κάποιον,
κατά προτίμηση, ταΐζοντάς τον στο στόμα ενώ το δικό σου είναι απασχολημένο
κάπου αλλού. Μπορώ να σε κάνω να τρέμεις και να βρίζεις με το πόσο υπομονετικός
μπορώ να γίνω κάνοντας κάτι τέτοιο.
Κοκκίνισες;
Δεν είμαι ακόμα ούτε στα μισά.
Καραμέλα.
Εδώ
βέβαια θέλει τέχνη και ρίσκο, μαστοριά και μεράκι, πρώτον για να μην καείς
άσχημα (η καυτή καραμέλα μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα τρίτου βαθμού) και
δεύτερον, για να γίνει γλυκιά και παχύρρευστη, και να κολλάει παντού χωρίς να
κρυσταλλώσει.
Κάνε ένα
πείραμα. Πάρε μία καραμέλα και λιώσε τη σ’ ένα σκεύος. Πάρε ένα κουτάλι και
βάλε λίγη στη γλώσσα σου όταν μπορείς να ανεχτείς τη θερμοκρασία. Δες πόσο
δύσκολο είναι να αφαιρέσεις με τη γλώσσα σου την καραμέλα, και προσπάθησε να το
φανταστείς αυτό σε σάρκα.
Η οποία
σάρκα, πιθανότατα εκείνη τη στιγμή θα θέλει να σε «φάει» ζωντανό, οπότε θα
πρέπει να προσέχεις…
Βούτυρο.
Ναι, ξέρω
τι σκέφτηκες επειδή ακριβώς το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ.
Δεν είναι
μόνο χρήσιμο συστατικό στην κρέμα καραμέλας, στα κέικ και στα μπισκότα. Είναι
χρήσιμο συστατικό και στους πειραματισμούς, ειδικά όταν οι συνθήκες είναι…
«Στενές». Άκου με, ξέχνα το baby oil.
Τέλος,
σοκολάτα.
Κάθε
είδους, εκτός ίσως απ’ την προδότρα λευκή, που μόνο σοκολάτα δεν είναι, και σου
θυμίζει εκείνη την πρώην σου που ξάπλωνε μπροστά σου με τα σκέλια ανοιχτά και
περίμενε…
Καμία
ιδιαίτερη γεύση, καμία αψάδα, καμία πρωτοβουλία, κανένα ενδιαφέρον. Σαν
μπαχαρικό που ξεθύμανε, ή που δεν ήταν ποτέ του ιδιαίτερο.
Βρες μου
έναν άνθρωπο που δεν αγαπά τη σοκολάτα κι εγώ θα σταματήσω να τη χρησιμοποιώ,
είτε στην κουζίνα είτε στο κρεβάτι.
Μη
σοκάρεσαι! Η σοκολάτα είναι αφροδισιακό απ’ τα λίγα, κι αυτό ακριβώς επειδή
διατηρεί την ίδια γοητεία εδώ και αιώνες. Την αναζητάς και παράλληλα γνωρίζεις
ότι θα το μετανιώσεις. Την απολαμβάνεις ενώ παράλληλα μισείς τον εαυτό σου.
Θα το
ξανάκανες με τόση προθυμία!
Κάποτε
σπάνια και πολύτιμη, τώρα σύμβολο παρακμής αντίστοιχο του βουτύρου και της
κρέμας. Υπήρχε καμιά περίπτωση να μην χρησιμοποιηθεί σε πιο άσεμνους χώρους,
για πιο ανομολόγητες πράξεις;
Με την
ίδια βαθιά λάγνα λογική, θα τη λιώσεις και θα βουτήξεις μέσα ό, τι μπορείς να
φανταστείς ότι θα προκαλέσει το άτομο που έχεις αβοήθητο μπροστά σου. Ακόμα κι
αν στην αρχή φέρει αντιρρήσεις στο ιδιαίτερο παιχνίδι που θα έχεις στήσει,
κάποια στιγμή θα σου ζητήσει με λαχτάρα να πάρει μέρος.
μυαλό σου και θα ενθουσιαστείς απ’ το αποτέλεσμα…
