Η πολυγαμικότητα. Ένα ωραίο, “ψαγμένο” περιτύλιγμα. Σχέσεις που από δυάδες γίνονται τριάδες, δεκάδες, παρέες ολόκληρες· έρωτες που μοιράζονται σαν μερίδες σε ταβέρνα. Η καρδιά δεν είναι ορεκτικό. Και σίγουρα δεν είναι πιατέλα στο κέντρο του τραπεζιού, με πολλά χέρια πάνω της.
«Πρέπει να μάθεις να με μοιράζεσαι! Δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου!»
ΟΡΙΣΤΕ;
Τι ακριβώς σημαίνει «πρέπει να μάθω να μοιράζομαι!»;
Μ’ αυτή την ατάκα, μας μεγάλωσαν οι γονείς μας όταν ήμασταν μικρά για να μπορέσουμε να ενσωματωθούμε σε μεγαλύτερες ομάδες παιδιών την ώρα του παιχνιδιού.
Όλοι οι φορείς κοινωνικοποίησής μας μάς γαλούχησαν στο καζάνι του μοιράσματος κι αναφέρονταν στα παιχνίδια μας.
Πάμε άλλη μία για να το εμπεδώσεις… ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΑΣ.
Πλέον δεν αναφέρονται σε παιχνίδια.
Όχι, όχι… Γίνεται ακόμα καλύτερο!
Αναφέρονται σε ανθρώπους.
Να μάθουν οι άνθρωποι να μοιράζονται τους ανθρώπους τους με άλλους ανθρώπους!
Και δεν αναφέρομαι σε φίλους. Πες ότι με το μοίρασμα των φίλων βολεύεται η φάση. Κατανοείται με κάποιον τρόπο η κατάσταση και συνυπάρχουν πολλά άτομα σ’ έναν κοινωνικό κύκλο.
Οι κολλητοί σου έχουν κολλητούς κι οι κολλητοί τους, κολλητούς και πάει λέγοντας. Oπότε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μοιράζεσαι. Τους κολλητούς!
Σ’ αυτό το κείμενο, αναφέρομαι σε σχέσεις. Στο μοίρασμα των σχέσεων, αν έχεις τον Θεό σου!
Σε ανθρώπους -υποτίθεται- ερωτευμένους.
Σε δυάδες που ξαφνικά γίνονται δεκάδες ή δωδεκάδες. Εκεί κυριαρχεί η ατάκα «πρέπει να μάθεις να μοιράζεσαι».
ΡΕ ΜΕ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ;
Αν ήθελα να μοιραστώ τον άνθρωπό μου, θα έμπλεκα επίσημα μαζί του;
Βασικά, η σωστή ερώτηση είναι… ΑΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΜΟΙΡΑΣΤΩ, ΘΑ ΕΜΠΛΕΚΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ; Τελεία και παύλα.
Και ξαναρωτάω ήρεμα… Τι σημαίνει «Πρέπει να μάθεις να με μοιράζεσαι! Δεν μπορείς να τα έχεις όλα δικά σου!»; Αφού σε θέλω εγώ, πώς να σε μοιραστώ με άλλους;
Δε μιλάω για σεξουαλικές φαντασιώσεις με πολλαπλούς ανθρώπους! Εκεί είναι άλλο. Εκεί, πάντα με τη συγκατάθεση της τριάδας/τετράδας κλπ., πάμε σ‘ άλλα μονοπάτια! Άλλο πράγμα! Άλλη ιστορία!
Μιλάω για συναισθηματικά μοιράσματα. Πολυγαμία. Πολύ-μαλακί@ εν ολίγοις!
Ναι συμβαίνει… Αν είσαι το τρίτο ή το τέταρτο πρόσωπο, δυστυχώς, συμβαίνει. Μοιράζεσαι τον άνθρωπό σου, εν αγνοία σου, και με άλλα άτομα. ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΣΟΥ ΠΑΝΤΑ. Δεν μπορείς να το ξέρεις για το αποφύγεις. Δεν μπορείς να το ξέρεις για να το αντιμετωπίσεις.
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΟΥΤΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ!
Μιλάω για τις δυαδικές σχέσεις όπου ο ένας από τους δύο, -ή και οι δύο- είναι πολυγαμικός/οι. Και τι εννοώ;
«…Μια σχέση πολυγαμίας περιλαμβάνει πολλαπλούς συντρόφους, προσφέροντας ένα φάσμα ρομαντικών δεσμών που εκτείνονται πέρα από την ιδέα του ενός ατόμου κάθε φορά…».
Αν δεν το καταλαβαίνεις, ξαναδιάβασέ το. Πολλές φορές! Εγώ χρειάστηκα πολλές φορές. Χρειάστηκα ώρες. Εβδομάδες. Μήνες.
Δεν μπορούσε με τίποτα να το συλλάβει ο εγκέφαλός μου.
Βλέπεις, για έναν κτητικό άνθρωπο -σε θεραπεία φυσικά!- είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί πως ο άνθρωπός του θα κοιμάται μ‘ άλλα κορμιά δίπλα του. Θα τον φιλάνε άλλα χείλη. Θα τον αγγίζουν άλλα χέρια.
Και τώρα πολύ εύλογα θα ρωτήσεις…
ΓΙΑΤΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ ΜΟΥ, ΑΦΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΓΑΜΙΚΗ, ΕΜΠΛΕΞΕΣ ΜΕ ΠΟΛΥΓΑΜΙΚΟ;
Και θα σου απαντήσω με το χέρι στην καρδιά «ερωτεύτηκα!». Κι εκεί έχασα την μπάλα.
Ήθελε το έτερον ήμισυ να μοιράζομαι. Να τον μοιράζομαι. Με πολλές.
Ήθελε, ο άνθρωπος αυτός που κοιμόταν δίπλα μου και μου έλεγε ότι με αγαπούσε, να κοιμάται και με άλλες γυναίκες και εγώ να μην αντιδράω.
Ήθελε να φιλάει κάποια που δεν ήμουν εγώ και εγώ να παραμένω ψύχραιμη.
Να αγγίζει το δέρμα κάποιας άλλης και να το κάνω γαργάρα.
Κι όχι μόνο ήθελε… Τα απαιτούσε και όταν εγώ αντιδρούσα μου έλεγε: «Έτσι είμαι. Αν με αγαπάς, θα το κάνεις!».
Και το έκανα! Για καιρό με μεγάλη επιτυχία και μεγάλη εσωτερική πάλη. Ένας Θεός ξέρει πώς άντεξα. Πως δε σάλταρα. Πως δε διαλύθηκα.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΜΩΡΕ!
Και το έκοψα μαχαίρι, γιατί ως γνωστόν ό,τι δεν λύνεται, κόβεται.
Και το ξεπέρασα.
Και προχώρησα.
Και θεραπεύτηκα.
Τώρα, μετά από τόσα χρόνια αποχής, ήρθε ξανά αυτή η ατάκα στο φως από άλλο άτομο.
Σε εμένα. Χα χα χα!
Ρε, τι είσαι; Σοκολάτα γεμιστή που σε κόβω κομματάκια και σε μοιράζομαι ώστε να σ‘ απολαύσουμε όλοι; ΟΧΙ!
Τότε τι σκ@τα να μοιραστώ; Άνθρωπος είσαι και -σύμφωνα με την γνώμη μου πάντα- μια ψιλοδιαταραχούλα την έχεις.
Όμως, επειδή σε γουστάρω κι είμαι μεγαλόψυχη, θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα το ανεχτώ με την προϋπόθεση ότι θα κάνω το ίδιο.
Καμία επένδυση σ‘ ένα πρόσωπο.
Κανένα συναισθηματικό δέσιμο.
Τίποτα σοβαρό. Όλα στο φλου.
Δε μου κολλάς βαρέα και ανθυγιεινά για να δουλέψω υπερωρίες.
Αν θες έτσι, καλώς. Διαφορετικά, βρες ένα πολυγαμικό ταίρι. Αλλά ξέρω, δεν τα θέλετε… Δεν μπορείτε να μοιραστείτε. Για αυτό βρίσκετε εμάς να χειριστείτε.
ΟΧΙ! Τέλος! Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς. Όπως σ‘ αποδέχομαι, θα μ‘ αποδεχτείς. Δεν μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.
Και στην τελική ξαναλέω, αν ήθελα να μοιραστώ, θα έπαιρνα σοκολάτα. Όχι εσένα!
