Πάντα
με έλεγαν στραβόξυλο και
αντιδραστικό γιατί, όταν δε συμφωνούσα
με κάτι, άνοιγα τη στοματάρα μου κι
όποιον πάρει ο χάρος. Μέχρι και σε
δικαστήριο το έκανα. Η μάνα μου από κάτω
έτρεμε σαν το ψάρι, γιατί τόλμησα να
απαντήσω σε ηλίθια ερώτηση δικηγόρου
με εξίσου ηλίθια απάντηση, με αποτέλεσμα
ακόμα κι ο δικαστής να γελάει με το
πιτσιρίκι που τόλμησε να την πει στον
δικηγόρο.
Και
σε ρωτώ: γιατί πρέπει να είσαι πάντα
συγκαταβατικός και ευγενικός, no matter
what; Σε πληροφορώ ότι ούτε θα σε εκτιμήσει
κανείς παραπάνω, ούτε τον σεβασμό του
θα κερδίσεις. Το πολύ – πολύ να κερδίσεις
την συμπάθεια του. Ε και; Δε θα σε
καταξιώσει κάπου αυτό. Οπότε είναι μια
καλή στιγμή να αρχίσεις να λες και κανένα
όχι.
Πες
«όχι» στους ανθρώπους που σου κάνουν
κακό. Μην ασχολείσαι με άτομα που σε
ζηλεύουν και δεν έχουν τίποτα να σου
προσφέρουν. Είναι κάτι σαν ενεργειακά
βαμπίρ. Σου ρουφάνε την θετική σου
ενέργεια με την κακία τους και τη ζήλια
τους. Άλλο η καλοπροαίρετη κριτική κι
άλλο το χύνω δηλητήριο αβέρτα, γιατί
ζηλεύω και τον αέρα που αναπνέεις, πάντα
μεταξύ αστείου και σοβαρού βέβαια. Είναι
τα άτομα που θα σου πουν συγχαρητήρια
για την προαγωγή σου και, το χαμόγελό
τους από την ξινίλα, είναι λες και μόλις
έχουν κάνει απονεύρωση.
Πες
«όχι» στους αδιάκριτους. Είναι ο τύπος
που συναντάς μια φορά τον μήνα τυχαία
στον δρόμο και θέλει να μάθει αν χώρισες,
παντρεύτηκες, πάχυνες, έκλασες. Δεν το
κάνει από ενδιαφέρον ούτε γιατί σε
συμπαθεί. Το κάνει γιατί ζει από τη ζωή
των άλλων, μιας και η δική του δεν έχει
κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Το μόνο που
θα καταφέρεις αν κάτσεις να του πεις τα
νέα σου, είναι να του δώσεις έναν πολύ
καλό λόγο για να σε συζητάει με τους
άλλους χωρίς-προσωπική-ζωή φίλους του.
Πες
«όχι» στην ευγένεια προς όλους. Εντάξει
δεν είπαμε να καντηλίαζεις όποιον τολμά
να σου μιλάει, αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι
υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που δεν αξίζουν
την ευγένεια σου. Ο τύπος στο τηλέφωνο
που σου λέει με στόμφο και αυστηρό ύφος
να πληρώσεις άμεσα την δόση του δανείου
κι ας έχεις μείνει με 20 ευρώ για να
βγάλεις τη βδομάδα, η θεία σου που σου
λέει με ύφος ξερόλα «εσείς τα νέα
παιδία δεν έχετε όρεξη για δουλεία»
κι ας στέλνεις 50 βιογραφικά τη μέρα,
είναι λίγα μόνο παραδείγματα. Σταμάτα
να κατεβάζεις το κεφάλι και να το παίζεις
συγκαταβατικός τη στιγμή που θες τόσο
πολύ να απαντήσεις όπως πρέπει. Πάρε το
ανάλογο ύφος και πες επιτέλους αυτά που
σε πνίγουν.
Πες
«όχι» στην κακομοιριά, τη μιζέρια και
τα μούτρα. Ναι οκ, δεν έχεις δουλεία ούτε
λεφτά και ναι, έχεις όλα τα δίκια με το
μέρος σου. αλλά και τι να λέει; Το
μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού
αντιμετωπίζει τα ίδια και χειρότερα.
Ξεκόλλα από το καταραμένο συνήθειο της
γκρίνιας και σκάσε την χαμογελάρα που
σου πρέπει. Πίστεψέ με, όσο και να
μοιρολογείς, δεν πρόκειται
να βρεις στο χαλάκι της πόρτας σου
βαλίτσα με παντακοσάευρα να σε περιμένει.
Όποτε τσάμπα σκας. Όλοι έτσι είμαστε
και θα συνεχίσουμε να είμαστε όπως όλα
δείχνουν. Σήκωσε τα μούτρα σου από το
πάτωμα, κάλεσε τους φίλους σου στο σπίτι
και πέρνα καλά επιτέλους!
Μην
το παρεξηγείς το όχι. Υπάρχουν στιγμές
που είναι η μόνη σωστή απάντηση. Διαφώνησε.
Εκφράσου. Ακόμα και η επιστήμη πάει
παραπέρα με μια απλή διαφωνία.
Καλύτερα
να σε πουν στραβόξυλο, παρά μαλάκα.