Ήρθε το καλοκαιράκι, οι ζέστες,
τα μπάνια, τα κοκτέιλ, οι έρωτες.
Θα μου πεις, ο έρωτας υπάρχει όλο
το χρόνο. Ναι, μα αυτή η εποχή είναι το κάτι άλλο.
Δεν είναι πολύς καιρός που
γνωριζόμαστε, μόνο δύο μήνες. Αλλά μου έχεις πάρει το μυαλό που να σε πάρει,
διάολε. Το μυαλό μου είναι κολλημένο σ᾽ εσένα, σε κάθε σου κίνηση, κάθε λέξη,
κάθε σκέψη. Στη μυρωδιά σου, στο άγγιγμά σου, στα χέρια σου, στα υπέροχα χείλη
σου, στο βλέμμα σου.
Πάνε εφτά μήνες τώρα που έφυγα
από την προηγούμενη σχέση μου και ομολογώ πως δεν έχει υπάρξει ούτε ένας
άνθρωπος να μου κινήσει τόσο πολύ το ενδιαφέρον. Σίγουρα φλέρταρα, βγήκα,
μίλησα και θαύμαζα το ωραίο, αλλά κανένας δε με έκανε να νιώσω όπως με κάνεις
εσύ χωρίς καν να προσπαθείς. Με κάνεις να ξεχνάω τα πάντα και να σκέφτομαι μόνο
τη στιγμή που θα σε δω. Και μεγαλύτερο κομπλιμέντο από αυτό δε θα πάρεις.
Δημιουργείς αυτές τις πεταλούδες
που λένε στο στομάχι μου, γίνεσαι πυροτέχνημα στη βαρετή μου καθημερινότητα. Όταν
με κοιτάζεις, νομίζω πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο γύρω μου εκείνη τη στιγμή.
Χάνομαι στο βλέμμα σου και ταξιδεύω σ’ έναν κόσμο μονάχα μαζί σου. Κι αν σου
φαίνεται αστείο όλο αυτό δεν πειράζει, έτσι είμαι εγώ, ονειροπολώ και ζω στον
δικό μου πλανήτη.
Χαμογελάς κι όλα ομορφαίνουν. Μου
μιλάς και κρέμομαι από τα χείλη σου κι όσο κι αν προσπαθώ να το παίξω cool πάντα
θα φαίνεται το πόσο την έχω πατήσει με την πάρτη σου. Μπορεί όταν σε κοιτάζω να
είσαι ντυμένος μα εγώ πάντα θα σε βλέπω γυμνό. Και δεν το εννοώ μόνο με την
πονηρή άποψη.
Είσαι ντυμένος με ανασφάλειες,
προβλήματα, άγχη και χίλια δυο άλλα. Θέλω να μάθω κάθε κρυφό σου πόθο, να
απαλύνω κάθε πόνο σου, να διώξω κάθε άγχος σου, να γεμίσω κάθε κενό του ελεύθερου
χρόνου σου. Θέλω να γίνω το στήριγμα σου, το φιλαράκι σου, ο έρωτάς σου. Θέλω
να γίνω τα πάντα σου. Ζητάω πολλά, το ξέρω. Αλλά έτσι είναι ο έρωτας, δεν
αρκείται στα λίγα.
Θέλω το βλέμμα που με κοιτάζει
μέσα στο πλήθος, να γίνει ένα βλέμμα μόνο για μένα. Να σε αντικρίζω κάθε πρωί
που θα ανοίγω τα μάτια μου. Θέλω τα χείλη που έχω λατρέψει να τραγουδούν μόνο
για μένα, κάθε στίχο, κάθε νότα να είναι γραμμένη μόνο για μένα. Θέλω να σε
φιλάω μέχρι τα χείλη μου να μουδιάσουν και να μην αντέχω άλλο. Θέλω να σε
αγκαλιάζω σφιχτά κι ας έχει ανυπόφορη ζέστη έξω κι ας μην αντέχω καν να με
αγγίζουν γιατί ζεσταίνομαι πολύ με την επαφή, εσένα θέλω να σε κρατάω σφιχτά
για ώρες.
Θέλω να γίνω κομμάτι σου, να
υπάρχω στο μυαλό σου σε κάθε στιγμή της μέρας σου.
Να σου λείπω, να ψάχνεις τρόπο να
με δεις κι ας έχεις τόσο φορτισμένο πρόγραμμα.
Θέλω να σταματήσεις να σκέφτεσαι
τις διαφορές μας και να κοιτάξεις όλα αυτά που μας συνδέουν. Άλλωστε, δεν ήρθα
για να ταυτιστώ μαζί σου ούτε για να σου προσφέρω έναν καθρέφτη του εαυτού σου.
Ήρθα για να σε συμπληρώσω και να βρεις όλα εκείνα τα κομμάτια που σου λείπουν
σε κάποιον άλλον.
Όχι, δε θα σου μιλήσω για το άλλο
μισό και τα σχετικά. Ίσως να νιώθεις ολόκληρος, κι αν όχι, θα έπρεπε. Κάθε άνθρωπος
είναι ξεχωριστός κι αποτελεί ένα σύνολο από όμορφα μα και αρνητικά πράγματα.
Θέλω όμως, μέσα στην ολότητά σου, να είμαι εκείνο το σημείο που θα φωτίσει τις
μαύρες σου πτυχές, να ενώσουμε τα σκοτάδια μας και να λάμψουμε μαζί στο φως.
Ήρθες και με γέμισες ενδιαφέρον,
προσμονή, ανυπομονησία, λαχτάρα.
Άσε με να σου δείξω τι μπορώ να
κάνω, τι μπορώ να σου προσφέρω.
Με παίζεις και το βλέπω, δεν
μπορεί να μην έχεις καταλάβει όλα αυτά που νιώθω για σένα. Φαίνεται τόσο πολύ.
Όμως κι εσύ μου δείχνεις τόσα κι από την άλλη με μπερδεύεις.
Θέλω να σου μιλήσω μα φοβάμαι.
Όχι την απόρριψη, σε καμία περίπτωση. Φοβάμαι πως ίσως χάσω όλη αυτή τη μαγεία
που υπάρχει τώρα. Αυτό το απροσδόκητο χαμόγελο που μου σκας εκεί που παίζει ένα
τραγούδι. Αυτό το νεύμα, οι εκφράσεις σου, τα μάτια σου που σκαλώνουν πάνω μου
και με κοιτάζουν για ώρα δημιουργώντας μου απίστευτη χαρά μα και αμηχανία. Κι
εγώ ν’ αλλάζω το βλέμμα μου χαμογελώντας κι όταν ξαναγυρίζω είσαι ακόμα εκεί να
με παρατηρείς.
Το πιο όμορφο απ’ όλα ξέρεις ποιο
είναι; Πως μπορεί να φοράω ρούχα με βαθύ ντεκολτέ, ή κοντές φούστες ή οτιδήποτε
προκλητικό κι εσύ να με κοιτάζεις μόνο μέσα στα μάτια. Πόσο ερωτεύσιμο!
Ουφ, πάλι σε κούρασα αλλά δεν
μπορώ να σταματήσω να μιλάω για σένα. Δε ζητάω πολλά, μόνο όσα έχεις να
προσφέρεις. Ή ίσως και να ζητάω αλλά είμαι σίγουρη πως μου είναι αρκετό απλά να
περνάω λίγες στιγμές μαζί σου, έτσι όπως τις έχω φανταστεί.
«Όλα αυτά που μου λες στο
σκοτάδι, να τα πεις μία φορά με το φως το πρωί κι ένα χάδι…»
