Η αναγνώστριά μας Βαΐτσα
γράφει:
Αποφάσισα να σας γράψω
και να ζητήσω τη πιο σωστή γνώμη από σας, μιας κι εγώ λόγω συναισθημάτων, βλέπω
αλλά μάλλον αρνούμαι να δεχτώ…
Πριν ένα χρόνο και κάτι
μήνες, γνώρισα έναν νεαρό 3 χρόνια μικρότερό μου, 28 εγώ 25 αυτός, μέσα σε
κοινή παρέα.
Τον είχα συναντήσει στο
παρελθόν τυχαία και όταν μου τον σύστησαν, μου ήρθε απότομα στο μυαλό. Με
κέρδισε απ᾽ την πρώτη στιγμή.
Τη συγκεκριμένη παρέα την
είχα καλέσει σπίτι μου μια μέρα για φαγητό, όχι όμως το παιδί αυτό. Οι ίδιοι
από μόνοι τους, λοιπόν, αποφάσισαν κι είπαν και στον νεαρό που μου άρεσε να
έρθει. Για να πω την αλήθεια, δεν τον είχα προσκαλέσει, γιατί τον είχα
συναντήσει έξω στο κλαμπ και στον καφέ μια-δυο φορές, δεν είχα το θάρρος αλλά ήλπιζα
να έρθει.
Ήρθε το ίδιο βράδυ μαζί
με τους υπόλοιπους. Είχε έναν ωραίο τρόπο να με φλερτάρει, όχι χυδαίο, όχι
απότομο, πάντα με μέτρο.
Η κουβέντα ξεκίνησε με
μια ηλεκτρική μου συσκευή που χάλασε και προσφέρθηκε να μου την φτιάξει.
Προτού φύγουν του λέω:
«Δεν έχεις τον αριθμό μου, πώς θα συνεννοηθούμε;».
«Τι σε νοιάζει», μου είπε,
«άστα όλα επάνω μου, αν θέλω κάτι, το βρίσκω».
Την επομένη μέρα δέχτηκα κλήση από έναν άγνωστο αριθμό και ήταν αυτός για να φτιάξει
την εν λόγω βλάβη.
Τον έκανα φίλο στο Facebook,
μιλούσαμε και φλερτάραμε με τις ώρες.
Όποτε κανόνιζαν όλοι μαζί
κάποιον καφέ, ήταν ο πρώτος που μου έστελνε μήνυμα και κάθε φορά υπήρχε μια κενή
θέση δίπλα σ᾽ αυτόν.
Οι μέρες πέρασαν και μια
μέρα συναντηθήκαμε όλοι μαζί σε ένα σπίτι φιλικό, αρκετά αγόρια και κορίτσια.
Έχω το συνήθειο σαν άτομο
να νιώθω φιλική ως προς τα άτομα που βρίσκονται στο χώρο και να ανταλλάσσω απόψεις,
πειράγματα. Ο λόγος που το αναφέρω; Θα πω παρακάτω.
Βλέπαμε ταινία όλοι μαζί,
εγώ στον ίδιο καναπέ με το παιδί. Σε κάποια φάση κρύωσα, ζήτησα μια κουβέρτα
και χουχούλιασα μέσα και μπήκε κι ο ίδιος. Στη μέση της ταινίας καταλήξαμε να έχω
ξαπλώσει στην κοιλιά του και να με έχει αγκαλιάσει.
Όταν σηκώθηκα απ᾽ τον καναπέ
μια στιγμή μου πιάσανε τη θέση και γυρνώντας πήγα και μπήκα στη μέση. Ήταν το παιδί
που μου αρέσει και ο κολλητός του, με τον οποίο είχαμε φιλική σχέση. Αρχίσαμε
τα πειράγματα λεκτικά και με παρεξήγησαν πως παίζω και με τους δυο. Βασικά οι κοπέλες
περισσότερο μιας κι υπήρχε κάποια που της άρεσε επίσης το παιδί.
Το πρώτο φάουλ μου στην όλη
σχέση άρχισε εκεί. Αφού έφυγαν όλοι, ήρθαμε πολύ κοντά με το παιδί.
Συνεχίζαμε όλοι και βγαίναμε
σχεδόν καθημερινά, κι όλως τυχαίως εγώ είχα μια κενή θέση δίπλα στο παιδί.
Άρχισε να έρχεται σπίτι
μου και ξεκίνησε μια σχέση χαλαρή χωρίς να γίνει κάποια νύξη.
Ένα βράδυ, ενώ είχα μάθει
από τους υπολοίπους της παρέας πως το παιδί γενικά ήθελε σχέση (έτσι μου ᾽πε δηλαδή
η κολλητή μου, εγώ ήξερα από το ίδιο παιδί ότι είχε μια σχέση χρόνων, χώρισε
και ένιωθε προδοσία γιατί έχασε τους φίλους του εξαιτίας της), μου είπε πως δε
θέλει σχέση μαζί μου, πως θέλει να περνά καλά, και πως αν δε θέλω υπάρχουν κι
άλλοι.
Εγώ, όμως, ερωτεύτηκα. Θα
μου πεις πως δεν τον ήξερα.
Μου άρεσε, ένιωθα άνετα,
είχε χρόνια κάποιος να με φλερτάρει. Είχα συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, όλοι να
θέλουν freeσχέση, σεξ μαζί μου και τίποτα παραπάνω.
Το δέχτηκα, ενώ το σωστό
ήταν να φύγω, γιατί ήξερα πως στο τέλος θα πληγωθώ. Το σκέφτηκα κι είπα να το
ζήσω κι όσο πάει.
Ήθελα να έχω την ελπίδα ότι
με τον καιρό θα αλλάξει, θα νιώσει για μένα κάτι.
Δε βγήκαμε ποτέ οι δυο
μας, μόνο με την παρέα.
Όλα αυτά άρχισαν Νοέμβριο,
Δεκέμβριο του 2014.
Πέρσι, λοιπόν, στην όλη παρέα
προστέθηκαν κάποιες ακόμα κοπέλες στις οποίες η μια έβλεπα τον φλέρταρε ασυστόλως,
και φυσικά με την βοήθεια της υποτιθεμένης κολλητής μου μιας κι έβγαιναν πολλές
φορές κι εγώ δεν το ήξερα καν ή κανόνιζαν όταν εγώ εργαζόμουν.
Δεν είπα κάτι δεν έκανα σκηνή
ποτέ, απλά έκοψα απ᾽ την όλη παρέα.
Δε ξαναβγήκα μαζί τους αλλά
δε μου πρότειναν πλέον κι οι υπόλοιποι.
Το συζήτησα μαζί του, μετά
το Πάσχα, τον έπιασα και του είπα πως θα ξεκόψω απ᾽ την όλη παρέα γιατί νιώθω
πως με παρουσιάζουν σαν ένα άτομο χωρίς αξιοπρέπεια, έθιγαν συνέχεια το γεγονός
πως έπαιζα και με αυτόν και με τον κολλητό του.
Ήξερε πως δεν ίσχυε, αλλά
ένιωθα ότι τον επηρέαζε. Αποφάσισα επίσης να του πω όλα όσα αισθανόμουν γι᾽ αυτόν
και να αραιώσω.
Δε μου μίλησε ξανά.
Ένα απόγευμα είδα ένα περίεργο
όνειρο πως κάτι του είχε συμβεί. Μπήκα στο Facebookκαι είδα πως όλοι του εύχονταν περαστικά και πως ήταν στο νοσοκομείο
Του έστειλα μήνυμα να
μάθω πώς είναι και μου απάντησε. Τον επισκέφτηκα κι αρχίσαμε πάλι το ίδιο μοτίβο
σχέσης.
Πέρασε ένα καλοκαίρι έτσι.
Αραίωναν οι συναντήσεις μας όταν είδε πως άρχισα να νιώθω πράγματα. Είχα καταντήσει
κι εγώ κουραστική του έστελνα κάθε μέρα μήνυμα.
Έτρεχα σαν τρελή πίσω
του.
Του είπα μια μέρα πως τον
αγαπώ. Θα μου πεις πως δε σου προσέφερε τίποτα, δε σε έβγαλε έξω, είχατε μια
σχέση σεξ και τίποτα άλλο.
Του ζήτησα να με δικαιολογήσει
που έκανα έτσι. Ήμουν ερωτευμένη που δεν μπορούσα να το ελέγξω.
Του ζήτησα να διακόψουμε
κι ύστερα από λίγο μου ζήτησε να ξαναβρεθούμε κ να συνεχίσουμε.
Δέχτηκα. Δεν κράτησα το λόγο
μου. Τον άφησα να με εκμεταλλεύεται.
Μια μέρα ήρθε σπίτι μου
και πάνω στην κουβέντα γύρισε και μου είπε πως αν βρει κοπέλα δε θα ξανάρθει.
Ενοχλήθηκα, ένιωσα ένα ράγισμα.
Του ζήτησα πέντε λεπτά
να του πω κάτι πριν φύγει. Κοκκίνισε, μαζεύτηκε, ντράπηκε, έτρεμε.
Του είπα πως δεν υπήρχε λόγος
να μου μιλήσει ψυχρά για να με πονέσει.
Μου είπε:« Νιώθω πως σε εκμεταλλεύομαι.
Δεν κάνει να στο κάνω αυτό. Δεν μπορώ να κάνω σχέση μαζί σου. Περνάω καλά, αλλά
δεν μπορώ να σε δω αλλιώς. Έχω σκαλώσει μη με ρωτήσεις, ούτε εγώ ξέρω γιατί.
Νιώθω ωραία που ξέρω πως
μ᾽ αγαπάς αλλά σε εκμεταλλεύομαι».
Η συζήτηση ανέβασε τόνους
και γύρισε και μου είπε πως δε θα ξαναέρθει.
Τον άφησα ήσυχο 3 εβδομάδες.
Ένα βράδυ έστειλα μήνυμα πως θέλω να τον δω κι αρνήθηκε.
Τονίζω η ημέρα ήταν 13
του Δεκέμβρη 2015. Ίδια ημερομηνία άρχισαν όλα κι ίδια τελείωσαν μετά από ένα
χρόνο.
Μου έστειλε ένα μήνυμα πολύ
σκληρό, που με έκανε να νιώσω μίσος για αυτόν.
Έκλαψα και πόνεσα πάρα
πολύ.
Τον σκέπτομαι ακόμη. Σαν
να μην έχω στάλα εγωισμού του έστειλα τα Χριστούγεννα για χρόνια πολλά, στα
γενέθλιά του, την Πρωτοχρονιά.
Μου απάντησε αλλά στην
ερώτησή μου αν είναι καλά δεν απάντησε ποτέ.
Αφού δεν ένιωθε για μένα
κάτι κι ήμουν απλά μια σαρκική επαφή γιατί δεν έκοψε απ᾽ τη μέρα που του είπα
πως τον αγαπάω;
Γιατί δεν τον έδιωχνα εγώ;
Είμαι σε μια φάση που θέλω
να μείνω μονή. Με έχασα κάπου. Δεν μπορώ να πω ότι δεν τον νοιάζομαι και πως δεν
τον σκέπτομαι.
Χρειάζομαι χρόνο αλλά με
αφήνω να ελπίζω πάλι…στο τίποτα
Θα χαρώ να λάβω απάντησή
σας.
Η ομάδα των ψυχολόγων
απαντά:
Αγαπητή Βαΐτσα,
Σε ευχαριστώ πολύ για το
γράμμα σου, και σου εύχομαι αντίστοιχα, μία ευτυχισμένη και δημιουργική χρονιά.
Νιώθω ότι έχεις πολλή
ένταση μέσα σου, πολλά λόγια και συναισθήματα που ψάχνουν να βρουν μία διέξοδο
κι ένα τρόπο να εκτονωθούν.
Δε θα προσπαθήσω να σου
δώσω συμβουλές εδώ. Το μόνο που θα προσπαθήσω, είναι να σου δείξω έναν άλλο
τρόπο να δεις την κατάσταση που βιώνεις και να σε βοηθήσω να εκτονώσεις
λίγη από την ένταση αυτή.
Αντιλαμβάνομαι ότι
νιώθεις πικρία τόσο για τους ανθρώπους της παρέας που απομακρύνθηκαν, όσο και
για τον άνθρωπο με τον οποίο είχες σχέση για πάνω από ένα χρόνο.
Από την πρώτη στιγμή της
προσέγγισής σας, νιώθω ότι αισθάνθηκες πολύ όμορφα. Είχες ήδη ορισμένες
εμπειρίες εφήμερες, χωρίς ιδιαίτερο συναισθηματικό βάθος και ήρθε σαν
έκπληξη η γνωριμία με κάποιον που σε προσεγγίζει με τόσο ωραίο τρόπο.
Παρατηρώ ότι έδωσες
πολλή σημασία στο σκηνικό όπου συνέβη το πείραγμα με τον άλλο φίλο σου, το
οποίο και θεώρησες «φάουλ» εκ μέρους σου. Αν το πάρουμε λογικά, δεν
υπάρχουν «φάουλ». Απλά συμπεριφορές οι οποίες μπορεί να παρεξηγηθούν. Αλλά,
ξέρεις κάτι; Η οποιαδήποτε συμπεριφορά μπορεί να παρεξηγηθεί.
Καταλαβαίνω γιατί μπορεί
να κατηγορείς τον εαυτό σου σε αυτό το σημείο, αλλά σκέψου το ενδεχόμενο
ορισμένα άτομα να έχουν απλά την τάση να παρεξηγούν. Αυτά τα άτομα πρέπει
να τα αντιμετωπίζουμε αναλόγως: είτε με αδιαφορία, είτε με
κανονική σύγκρουση εάν χρειαστεί, για να βρούμε το δίκιο μας, φυσικά!
Θα ήταν πολύ σημαντικό
να αρχίσεις να δίνεις λιγότερη σημασία στην άποψη των άλλων, ειδικά εάν αυτή
παρεμβάλλεται στα συναισθηματικά σου και πιθανότατα να είναι κακεντρεχής.
Ένα από τα κυριότερα
θέματα που προκύπτουν σε μία σχέση, όσο χαλαρή κι αν είναι, είναι οι προσδοκίες
μας. Τι περιμένουμε απ’ τον άλλον; Τι περιμένουμε απ’ τον εαυτό μας; «Θα
πάει κάπου αυτή η σχέση; Κι αν ναι, πού;»
Θα μπορούσε να πει
κανείς ότι εκείνος ήταν ειλικρινής από την πρώτη κιόλας στιγμή. Σου ξεκαθάρισε
νωρίς αυτά που ήθελε από σένα, δε σου είπε ψέματα, δε σου έταξε λαγούς με
πετραχήλια για να σε πλησιάσει. Το θέμα εδώ δεν ήταν ο άλλος
άνθρωπος, αλλά ακριβώς η δική σου προσδοκία για τη μεταξύ σας σχέση. Εσύ
είχες κουραστεί απ’ τις εφήμερες σχέσεις. Ήσουν ενθουσιασμένη που κάποιος
σε προσέγγισε με τόσο ωραίο τρόπο και αισθάνθηκες όμορφα μαζί του.
Δεν είναι παράλογο να
δημιουργηθούν συναισθήματα, ακόμα κι αν η λογική προστάζει να μην ερωτευτείς.
Ανάθεμα, εκεί κι αν θα δημιουργηθούν! Τυφλωμένοι από την ελπίδα μας να
βρούμε αυτό που ζητάμε, το βλέπουμε ακόμα κι εκεί που μάλλον δεν υπάρχει.
Οπότε είναι πολύ
φυσιολογικό να σου δημιουργηθούν ελπίδες ότι η επαφή σας αυτή θα γινόταν πιο
στενή, εκείνος θα σου έδινε παραπάνω πράγματα και θα αποκτούσατε μία πιο
ισότιμη σχέση.
Ακόμα κι ο άλλος
άνθρωπος διατηρούσε αισθήματα για σένα. Αν μπεις για λίγο στη δική του θέση, θα
παρατηρήσεις ότι, αν κι εκείνος προσπαθούσε να διατηρήσει τη σχέση σας σε
επίπεδο καθαρά σαρκικό, υπήρχε σίγουρα κάτι που τον βασάνιζε.
Οπότε δε θα ήθελα να
θεωρήσω ότι σε εκμεταλλεύτηκε, παρά μόνο ότι βρισκόταν σε μία περίοδο της ζωής
του όπου δεν ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει μία πιο ουσιαστική σχέση μαζί
σου. Όπως λες, δεν «έκοψε» μαζί σου όταν του είπες ότι τον αγαπάς, ακριβώς
επειδή ένιωθε κι εκείνος πράγματα για σένα.
Είναι προς τιμή του που,
αν και αργά, έβαλε ένα τέλος. Ακόμα κι αν πονάει τώρα, κάποια στιγμή θα
καταλάβεις ότι ο άνθρωπος που θα έχεις δίπλα σου δε θα σου βάζει όρους στο
πώς και πόσο θα τον αγαπάς, όπως αντίστοιχα δε θα του βάζεις κι εσύ.
Μην πιέζεις τον εαυτό
σου να σταματήσεις να αισθάνεσαι. Κράτα τις αναμνήσεις από εκείνον με τρόπο
γλυκό, κι όχι μνησίκακο, και έχε στο νου σου να φυλάς καλύτερα τον εαυτό
σου από εδώ και στο εξής.
Ελπίζω να σε βοήθησε η
απάντησή μου και να ξανά έρθεις σε επαφή μαζί μας όποτε θελήσεις.
Στείλε κι εσύ το
πρόβλημα που σε απασχολεί στο [email protected] και η ομάδα των ψυχολόγων
μας θα σου δώσει την απάντηση που ψάχνεις.
