Ο αναγνώστης μας Παναγιώτης γράφει:
Θα ήθελα να σας πω αυτά που με προβληματίζουν. Το mail σας το βρήκα απ᾽ το ίντερνετ διάβασα μια ιστορία που ζήτησε μια κοπέλα την βοήθειά σας κι ήθελα να σας γράψω κάτι που απασχολεί και εμένα. Είμαι 19 χρονών και δεν έχω καθόλου εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω.
Νομίζω ότι είμαι άσχημος, ότι δεν αρέσω σε καμία κοπέλα. Δεν έχω κάνει σχέση ποτέ. Η μητέρα μου, μου λέει το αντίθετο αλλά τι να πεις μάνα είναι. Τουλάχιστον ξέρω ότι είμαι καλός στα αθλήματα, αλλά πολλές φορές το άγχος μου δε με αφήνει να λειτουργήσω και τα κάνω σαλάτα.
Το άγχος με κάνει να ζαλίζομαι και να τα χάνω. Μετά τις πανελλήνιες, που δεν τα πήγα καθόλου καλά, έπεσα πολύ ψυχολογικά κυρίως για τους βαθμούς. Δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση, γιατί οι βαθμοί στο φροντιστήριο ήταν κάπως καλύτεροι.
Μετά, λοιπόν, έκανα τα χαρτιά μου για το δημόσιο ΙΕΚ. Με πήραν αλλά κάτι έγινε κι έκοψαν το μισό τμήμα -μαζί κι εμένα- επειδή λίγες μέρες πριν την πρόοδο που γράφαμε, μας είπαν πως αν κοπούμε σε πάνω από ένα μάθημα φεύγουμε απ᾽ τη σχολή. Κόπηκα σε δύο μαθήματα και με έδιωξαν.
Επί τρεις μήνες ήμουν μέσα στο σπίτι κι έβγαινα μόνο και μόνο για να βλέπω την ΑΕΚ.
Φέτος, λοιπόν, ξανά έκανα τα χαρτιά μου για το δημόσιο ΙΕΚ αλλά δεν με πήραν, και με την πίεση της μητέρας μου γράφτηκα σε ιδιωτικό και μου το πληρώνει εκείνη.
Εγώ απ᾽ την αρχή ήμουν αρνητικός αλλά τελικά πήγα. Δεν ήθελα να πληρώσει άλλα λεφτά για εμένα. Ήδη είχε πάρα πολλά. Τι να πρωτοθυμηθώ αγγλικά, ιδιαίτερα, φροντιστήρια…
Ήμουν τόσο άτυχος που ένα άλλο ιδιωτικό ΙΕΚ τους έκανε μήνυση κι έκλεισε. Εκεί μου κοπήκαν τα πόδια, αλλά ήμουν τυχερός μέσα στην ατυχία μου γιατί μεταφέρθηκε σ᾽ άλλο κτίριο κι έτσι συνέχισα. Όπως καταλαβαίνετε δικαιολογημένα δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου μετά απ᾽ όλα αυτά που ανέφερα.
Ήταν κι ένα παιδί που παίζαμε PRO, αλλά πίσω απ᾽ την πλάτη μου, γελούσε μαζί μου. Όταν τα παιδιά του είπαν να πει για πoιο λόγο λέει για μένα όλα αυτά, είπε επειδή εγώ είμαι καλύτερος σε όλα.
Προφανώς εννοεί το μπάσκετ και το PRO που παίζαμε.
Ήθελα να πάω σε ψυχολόγο, αλλά λεφτά δεν είχα. Μετά σκέφτηκα να γράφω όσα με προβληματίζουν στον υπολογιστή μου. Αν και δεν το περίμενα, με βοήθησε αρκετά αλλά το να τα πω κάπου είναι διαφορετικό και σκέφτηκα εσάς.
Συγγνώμη που σας γράφω τόσα πολλά αλλά θέλω τη συμβουλή σας γιατί παιδεύτηκα να τα γράψω και χρειάζομαι βοήθεια.
Κάτι τελευταίο που θα σας πω είναι ότι πάω γυμναστήριο. Περνάω πολύ καλά κι η γυμνάστρια μου αρέσει πολύ. Είναι, βέβαια, 26. Η διαφορά ηλικίας είναι πολύ μεγάλη.
Νόμιζα πως κι εγώ της άρεσα αλλά έκανα λάθος. Μόλις το είπα αυτό στον φίλο μου, μου είπε θα μιλήσει σε κάποιον που την ξέρει. Μου είπε μια ωραία ιστοριούλα. Ότι της γυμνάστριας της αρέσει ένας απ᾽ το γυμναστήριο, αλλά είναι ντροπαλός.
Νόμιζα ότι εννοεί εμένα αλλά τα σημάδια δε με έκαναν να το πιστέψω. Με έβαλε σε μια περίεργη διαδικασία καθώς νόμιζα ότι μου κάνει πλάκα γιατί η αδερφή μου άκουσε ότι θα παντρευτεί και στεναχωρήθηκα. Άσε που δε με δέχτηκε και στο Facebook! Κλονίστηκα πολύ, όπως καταλαβαίνετε.
Συγνώμη και πάλι για το τόσο μεγάλο κείμενο αλλά χρειάζομαι μια συμβουλή για όλα αυτά. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!
Η ομάδα των ψυχολόγων απαντά:
Αγαπητέ Παναγιώτη,
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σου πω ότι είναι αρκετά δύσκολο να εκθέσεις αυτά που σε προβληματίζουν, οπότε καταλαβαίνω απόλυτα τον τρόπο με τον οποίο γράφεις…
Νιώθω ότι σε κατακλύζει το άγχος, νιώθω ότι δεν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου και πως θα ήθελες να είχες λίγη παραπάνω εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου.
Ολόκληρο το γράμμα σου μου δίνει να καταλάβω ότι είσαι ένας άνθρωπος ο οποίος, παρά τα όσα του συνέβησαν, συνεχίζει να προσπαθεί. Σπουδάζεις, γυμνάζεσαι, ασχολείσαι με τον αθλητισμό…
Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι δίνεις αρκετή σημασία στην άποψη των άλλων. Δεν είναι παράλογο αυτό. Άλλωστε ζούμε σε μία κοινωνία ανθρώπων, και η γνώμη των άλλων μπορεί να είναι από χρήσιμη έως και πολύ σημαντική.
Αυτό που έχει όμως περισσότερη σημασία είναι να καταλάβεις ότι η γνώμη των άλλων είναι ακριβώς αυτό: μία γνώμη. Δεν μπορώ φυσικά να σου πω να ακυρώσεις τις απόψεις των φίλων σου, της μητέρας σου και του κόσμου με τον οποίο συναναστρέφεσαι.
Παρ’ όλα αυτά, θα ήταν πολύ βοηθητικό για σένα να αρχίσεις να σκέφτεσαι τι είναι αυτό το οποίο εσύ επιθυμείς. Ποιες είναι οι δικές σου προσδοκίες από σένα; Ποιες είναι οι δικές σου επιθυμίες, τα δικά σου συναισθήματα;
Καταλαβαίνω ότι αισθάνθηκες προδομένος απ’ το φίλο σου και από τα λόγια που σου μετέφεραν τα παιδιά (τα οποία φαντάζομαι ότι ανήκουν σε κοινή σας παρέα;). Αλήθεια, έχεις αντιμετωπίσει αυτό το φίλο σου άμεσα;
Θα μπορούσες να τον ρωτήσεις πρόσωπο με πρόσωπο για ποιο λόγο φέρθηκε με αυτό τον τρόπο; Μήπως υπάρχει κάτι παραπάνω από την πιθανή του ζήλια επειδή εσύ θεωρείσαι καλύτερο στο μπάσκετ και στο «pro»;
Όσον αφορά στην κοπέλα που ανέφερες, καταλαβαίνω ότι απογοητεύεσαι.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να περνάς δύσκολα με μία τέτοια κατάσταση· ο περισσότερος κόσμος έχει αντιμετωπίσει την πιθανότητα της απόρριψης και την αίσθηση ότι το άτομο που μας ενδιαφέρει δεν μας βλέπει με τον ίδιο τρόπο.
Όμως, παρ’ όλο που είναι φυσιολογικό να νιώθεις έτσι, θα σου είναι χρήσιμο κάποια στιγμή να πάρεις ο ίδιος την απόφαση να την πλησιάσεις και να καταλάβεις ακριβώς τι σκέφτεται, χωρίς να μεσολαβήσουν άλλοι.
Το ότι δε σε δέχτηκε ως φίλο στο Facebook είναι μεν κάτι που μπορεί να σε βάλει σε σκέψεις, αλλά μήπως θα ήταν καλύτερα να μιλήσετε από κοντά για να μάθεις αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα το οποίο δεν έχει να κάνει με σένα;
Μία συμβουλή που θα μπορούσα να σου δώσω για το θέμα της κοπέλας αυτής είναι το να την αφήσεις να σε πλησιάσει εκείνη και από εκεί και έπειτα να προσπαθήσεις να φερθείς όσο πιο αυθεντικά μπορείς.
Να γνωρίζεις ότι όσοι εργάζονται σε χώρους με κόσμο (όπως σε ένα μπαρ ή ένα γυμναστήριο) πρέπει να φέρονται με ευγένεια και ενδιαφέρον.
Πολλές φορές αυτό μπορεί να το μπερδεύουμε με φλερτ ή περισσότερο ενδιαφέρον από ότι στην πραγματικότητα υπάρχει… Δε θέλω να σε απογοητεύσω εδώ, απλά να σου δώσω έναν ακόμα τρόπο να σκεφτείς το θέμα που σε προβληματίζει.
Μία ακόμα συμβουλή που θα μπορούσε να σου φανεί χρήσιμη είναι η εξής: βρες αυτά στα οποία είσαι καλός και βάλε στόχους. Ένας άνθρωπος με όνειρα, στόχους και κίνητρο, ένας άνθρωπος με όρεξη για ζωή και πρόοδο. Είναι επίσης ένας άνθρωπος που οι άλλοι συμπαθούν, θαυμάζουν, ίσως ακόμα και ερωτεύονται.
Αν θέλεις να υπερνικήσεις το άγχος σου και να σταματήσεις να τα κάνεις (όπως λες) «σαλάτα», η λύση είναι μέσα στον ίδιο σου τον εαυτό. Στρέψε το ενδιαφέρον πάνω σου. Εστίασε σ’ αυτά που κάνεις καλά. Γυμνάσου. Βελτίωσε το μυαλό και το σώμα σου.
Διάβασε. Ταξίδεψε. Μάθε. Γνώρισε κόσμο.
Θα ενθουσιαστείς με όσα θα μάθεις, με όσα θα μπορέσεις να κάνεις, με όσα δεν περίμενες ότι θα κατάφερνες. Θα ενθουσιάσεις και άλλους στην πορεία…
Δώσε σημασία στους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου, και ειδικότερα στη μητέρα σου που σε στηρίζει ανελλιπώς. Δείξε της ότι εκτιμάς την προσφορά της και ότι γίνεσαι έτσι καλύτερος.
Και, το σημαντικότερο; Άρχισε να ζεις στο τώρα.
Προσπάθησε να καταλάβεις τα συναισθήματά σου, τις επιθυμίες και τους φόβους σου. Αποδέξου ότι έχεις αδυναμίες (όλοι έχουμε!) και άρχισε να δουλεύεις προς το να τις αντιμετωπίσεις.
Ελπίζω να σε βοηθάει η απάντηση αυτή. Εάν θελήσεις να το συζητήσουμε περισσότερο, μπορείς να έρθεις ξανά σε επικοινωνία μαζί μας.
Στείλε κι εσύ το πρόβλημα που σε απασχολεί στο [email protected] και η ομάδα των ψυχολόγων μας θα σου δώσει την απάντηση που ψάχνεις.
