Η αναγνώστριά μας Μαρία γράφει:
Καλησπέρα. Απευθύνομαι σε σας γιατί πραγματικά νιώθω ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο. Είμαι 19 και πριν λίγο καιρό γνώρισα έναν άνδρα που είναι 42.
Έπαθα την πλάκα μου μαζί του αλλά δε θα έκανα κάτι αν δε με πλησίαζε εκείνος. Όχι από εγωισμό, αλλά από φόβο γι αυτό το 42.
Με πλησίασε και, ενώ ξεκίνησε σαν ένα απλό one night stand, έγινε six nights stand και συνεχίζουμε.
Μου εξήγησε εξ’ αρχής ότι δεν έχουμε σχέση γιατί λόγω ηλικιακής διαφοράς δεν μπορούμε να βάλουμε μία ταμπέλα σ’ όλο αυτό που έχουμε.
Μου είπε επίσης πως νιώθει ότι έχει «χάσει το τραίνο» για τη δημιουργία οικογένειας και γι’ αυτό θεωρεί άσκοπη τη σύναψη μιας σχέσης.
Παρ’ όλα αυτά, μου είπε ότι μαζί περνάμε καλά και ότι με νοιάζεται.
Πραγματικά με νοιάζεται και προσπαθεί συνεχώς να με κάνει να μη δεθώ συναισθηματικά μαζί του.
Εγώ, όμως, ήμουν δεμένη ήδη από το πρώτο βλέμμα κατά την πρώτη συνάντηση.
Ωστόσο έκανα ένα τεράστιο λάθος μαζί του.
Ενώ με τη λογική έδειχνα ν’ αποδέχομαι ότι εκείνος θα μπορούσε να πάει με μια άλλη κι εγώ με κάποιον άλλον, στην ιδέα και μόνο ότι εκείνος θα πάει με κάποια άλλη τρελαίνομαι και δυστυχώς αυτό είναι κάτι που του το έχω δείξει και πει στην ψύχρα αρκετές φορές….
Φοβάμαι, λοιπόν, ότι θα ξεκόψει μαζί μου για να μη δεθώ άλλο μαζί του και γιατί βλεπόμαστε σχεδόν καθημερινά μιας και μένει από κάτω μου…
Βρίσκομαι πραγματικά σε δίλημμα δεδομένου ότι εγώ είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του.
Ο σύμβουλος ψυχικής υγείας Σπύρος Θεοδώρου απαντά:
Αγαπητή Μαρία,
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σ’ ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη σου σ’ εμάς. Από το κείμενό σου μπορώ να καταλάβω ότι βρίσκεσαι σε ένταση, κι αυτό λόγω του ότι αντιμετωπίζεις μία κατάσταση μάλλον πρωτόγνωρη και αρκετά έντονη.
Δεν είναι παράλογο για μία νέα κοπέλα να αισθανθεί ενθουσιασμό για έναν άντρα μεγαλύτερο σε ηλικία.
Τόσο η εμπειρία του στη ζωή, όσο και η γοητεία που αποπνέει σ’ έχει κάνει, όπως καταλαβαίνω, να αισθάνεσαι πολύ όμορφα, ακόμα κι αν η γνωριμία σας έχει βασιστεί σχεδόν αποκλειστικά στο να βρίσκεστε και να περνάτε καλά (παίρνω την ελευθερία να το πω αυτό λόγω του ότι αναφέρεσαι σε one night stand).
Συνήθως οι αρκετά μεγαλύτεροι σε ηλικία σύντροφοι (τόσο άντρες όσο και γυναίκες) έχουν αρκετά διαφορετικές προτεραιότητες, σκέψεις και προσδοκίες. Είναι σχετικά «χορτασμένοι» απ’ τη ζωή (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν ακόμα πράγματα να κάνουν), έχουν προσδιορίσει αυτά που επιθυμούν, τόσο από τον εαυτό τους, όσο κι απ’ τους άλλους.
Αν και αυτό δεν είναι κάτι απόλυτο, θα μπορούσα να πω ότι έχεις γνωρίσει κάποιον ο οποίος έχει μάλλον κατασταλάξει σ’ αυτό που θέλει από τον εαυτό του και από σένα.
Κι αυτό είναι να έχετε μία ωραία ιστορία, γεμάτη όμορφες στιγμές, έρωτα και ξεγνοιασιά και όχι την τοποθέτηση κάποιας «ταμπέλας», όπως αναφέρεις. Θα συμφωνήσω απόλυτα στο σημείο όπου μιλάς για λογική.
Η λογική στο σημείο όπου βρίσκεσαι, προστάζει να μην έχεις συναισθηματικές απαιτήσεις απ’ τον άλλον, να μην περιμένεις πολλά και απλά να ζεις όσα το δυνατόν περισσότερα μπορεί να σου προσφέρει το «μεταξύ σας».
Έλα, όμως, που η λογική είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος! Τα συναισθήματά σου δε γίνεται να τα καλουπώσεις ούτε να τα σβήσεις ως διά μαγείας.
Τι μπορείς να κάνεις;
Αυτό που ουσιαστικά φοβάσαι είναι πως εκείνος θα φύγει από σένα επειδή εσύ δείχνεις πως θέλεις περισσότερα, ίσως και μ’ έναν τρόπο πιο απότομο κι ευθύ, παρά το ότι έχεις συμφωνήσει να κρατήσετε τη σχέση σας στο επίπεδο που είναι.
Αλήθεια, αν το σκεφτείς λίγο, δεν είναι λογικό για τον άλλο να αισθανθεί ότι σου κάνει κακό όταν βλέπει ότι άλλα συμφωνείς, μα άλλα θέλεις;
Αυτό που θα σε συμβούλευα, είναι να κάνεις μία σοβαρή κουβέντα πρώτα με τον εαυτό σου κι έπειτα μ’ εκείνον.
Αρχικά, ρώτα τον εαυτό σου: τι ζητάς απ’ αυτόν τον άνθρωπο; Είναι άραγε κατάλληλος, αν προσπεράσεις τον αρχικό ενθουσιασμό, για σένα;
Η αποκλειστικότητα είναι απ’ ότι φαίνεται σοβαρό θέμα για σένα. Εκείνος το γνωρίζει; Πώς θα σου φαινόταν να του εξέφραζες αυτό που νιώθεις όσον αφορά το να έρχεται σ’ επαφή με άλλες;
Κάνε επίσης το εξής ερώτημα: εκείνος πώς νιώθει; Αν μπορούσες για λίγο να μπεις στη θέση του, τι πιστεύεις ότι θα σκεφτόσουν και θα ζητούσες;
Μήπως το να καταλάβεις το πώς εκείνος βλέπει τα πράγματα θα σε βοηθήσει κι εσένα να πάρεις τις αποφάσεις σου;
Καταλήγοντας, δεν μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω πώς αισθάνεσαι, παρά μόνο ότι σου είναι δύσκολο να βρίσκεσαι σ’ αυτή την κατάσταση. Σκέψου όμως το εξής: τι είναι αυτό που σε κάνει και νιώθεις «ερωτευμένη» μετά από μία τόσο σύντομη γνωριμία;
Τι είναι αυτό που σου δίνει ουσιαστική ικανοποίηση στο να βρίσκεσαι μ’ αυτόν τον άνθρωπο;
Επίσης (και τελειώνω εδώ), είναι δίκαιο για σένα να παραμένεις σε μία κατάσταση η οποία δε σου αρκεί; Διεκδίκησε αυτά που ζητάς από εκείνον, δες τι απαντήσεις θα πάρεις και κρίνε ανάλογα, αλλά πάντα με κύριο κριτήριο εσένα.
Μην κάνεις εκπτώσεις στις επιθυμίες σου, επειδή στο τέλος η αξία σου είναι όση εσύ απαιτείς για σένα κι όχι όση κάποιος άλλος μπορεί να σου δώσει.
Αν χρειαστείς οποιαδήποτε ακόμα βοήθεια, θα χαρώ πολύ να σου απαντήσω ξανά.
