Embrace Your Chaos

Με αφορμή ένα άρθρο που διάβασα σχετικά με το κάπνισμα και το πώς, δυστυχώς, επηρεάζει την καθημερινότητα των ανθρώπων, ειδικά των μη καπνιστών, θα ήθελα να παραθέσω τη δική μου...

Είπα δε θα ξαναγράψω για σένα. Κάθε φορά το ίδιο λέω κι όλο εδώ είμαι να πιάνω το στυλό και να μουτζουρώνω άχαρα το χαρτί. Να γράφω στιχάκια από ξεχασμένα...

Μνήμες: Άχρηστες πληροφορίες που επανέρχονται στο μυαλό σου χωρίς να σε ρωτούν, αυθαίρετα. Χωρίς να τις νοιάζει αν θα σε πονέσουν, αν θέλεις να θυμηθείς. Έχουν πολλούς τρόπους να εμφανίζονται...

Ποτέ δε θέλησα να μ’ αγαπήσεις. Να περάσουμε καλά ήθελα και πίστευα, ανόητα, πως ήταν αμοιβαίο. Καλοκαιρινός έρωτας έλεγα, ένταση και πάθος, βουτιές, κοκτέιλ, απόμερες παραλίες κι όλα αυτά τα...

Συναισθηματικά αδιέξοδα. Όπου τα δούμε, πάμε ντουγρού, σωστοί μαλάκες, και μπαίνουμε. Λες κι είδαμε ένα δωμάτιο γεμάτο χρυσάφι και τρέξαμε να το πάρουμε πρώτοι. Τι σκατά παθαίνουμε ώρες-ώρες και γινόμαστε...

Μητέρα. Μία λέξη που όλοι έχουν συνδέσει με τη φροντίδα και την αγάπη. Τη θαλπωρή, τις ζεστές αγκαλιές, τα χάδια. Μια εικόνα για τη γυναίκα που μας φέρνει στη ζωή...

Υπάρχουν άνθρωποι που γαλουχήθηκαν με την νοοτροπία πως η αγάπη τα λύνει όλα. Υπάρχουν κι άλλοι, που από τα πρώτα τους κιόλας βήματα, έμαθαν πως ευτυχία είναι να έχεις ένα...

Τετάρτη βράδυ. Κάνει κρύο κι έχω κουρνιάσει δίπλα στη σόμπα. Τυλιγμένη σε μια πλεκτή κουβέρτα και ζεσταίνω τα χέρια μου με μια καυτή κούπα τσάι. Πάντα με λεμόνι, όπως σου...

Είναι αργά για να σε μισήσω. Δεν έχει σημασία πια. Είναι αργά για ν’ αδιαφορήσω. Τζάμπα συναισθήματα ξυπνώ. Άδικος κόπος να πενθώ για μια χαμένη, εξ’ αρχής, μάχη. Σ’ ευχαριστώ...

Το χει η μοίρα σου εσένα, να μπλέκεις μ’ ό,τι σε καταστρέφει. Μ’ ό,τι πάντα μισούσες. Μ’ εκείνα που έβλεπες και γελούσες, που κορόιδευες. Ποτέ δε σου άρεσε το χρώμα...