Σου έλεγαν ότι Σάββατο βράδυ έχει συναυλία. “Πού;” ρώτησες. “Στο Μπέρμινχαμ , παίζουν τελευταία φορά οι Βlack Sabbath” μου λέει.
Ωραία. Το μόνο εύκολο, από τα Πετράλωνα να πεταχτείς στο Aston Hall μια βόλτα, και μετά τη συναυλία όπως γυρίζεις να σταματήσεις για βρώμικο στον Γιώργο στο Μενίδι. Απλά πράγματα.
Μετά σου εξηγεί ότι υπάρχει και σε live streaming. ΜΕ ΠΛΗΡΩΜΗ όμως.
Μάλιστα.
Σου βγαίνει να ρωτήσεις “μήπως τελικά αυτή τη συναυλία θα τη χρεώσουν ακόμα και σε αυτούς που δε θα τη δουν, ρε παιδιά; Μήπως είναι σαν τη ΕΡΤ που χρεώνεται σε όλους στον λογαριασμό της ΔΕΗ, ακόμα και σε αυτούς που δεν βλέπουν τηλεόραση;”.
Δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης της αξίας των Sabbath και της επιρροής τους στον αγαπημένο μας σκληρό ήχο. Τουναντίον. Δε συμφωνούσες, βέβαια, με όλους αυτούς που χωρίς να ξέρουν καν τι σημαίνει heavy metal, σου έλεγαν ότι οι Black Sabbath δημιούργησαν το heavy metal (ενώ σύγχρονοί τους ή και προγενέστεροι έπαιζαν ήδη heavy metal βλέπε Deep Purple, βλέπε Riot, βλέπε Scorpions), αλλά σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητείς την τεράστια αξία τους, γιατί ούτε κομπλεξικός είσαι, ούτε ηλίθιος.
Εκείνη τη μέρα ήσουν περιοδεία με τη δική σου μπάντα, ακολουθώντας το δικό σου όνειρο. Ό,τι έκαναν και οι Black Sabbath το 1970 για παράδειγμα. Συνεπώς δεν είχες ευκαιρία (ή 1000€ να περισσεύουν) να πας Λονδίνο να τους δεις, ούτε τη διάθεση να πληρώσεις το streaming για να δεις τη συναυλία από την τηλεόρασή σου (αν είναι δυνατόν….).
Εκεί που ήσουν, λοιπόν, στον δρόμο με το tour van και πήγαινες για το δικό σου live, και χάζευες στο κινητό σου, σου πετάει ένα short video στα social. Ένα short με το live των Sabbath, στο οποίο έδειχνε τον Ozzy να βγαίνει μέσα από μια καταπακτή σαν τη Ρίτα στους Power Rangers (οι 40ρηδες έπιασαν το reference) σηκώνοντας τα χέρια, και μετά να τραγουδάει όπως-όπως, κάποια από τα προσωπικά του κομμάτια και κάποια από τα Sabbath.
Η γνώμη σου είναι unpopular, και ξέρεις ότι με το που την πεις, θα σε λιθοβολήσουν όπως στο Life of Brian, θα σε κάψουν στο Σύνταγμα, ή θα πέσει πάνω σου κατάρα Βραχμαπούτρα. Ή όλα μαζί.
Σεβασμός επιτέλους στον άνθρωπο και στην υγεία του. Δεν γίνεται ένας από τους μεγαλύτερους rock star όλων των εποχών να καταντά να τον ανεβάζουν σαν έκθεμα πάνω στη σκηνή, λες κι είναι νούμερο του τσίρκου, μετά να (κάνει πως) τραγουδάει 4 τραγούδια, και όλο αυτό το τσίρκο να το βαπτίζουν “το τελευταίο μεγαλειώδες live των Black Sabbath”.
Αλήθεια τώρα;; Δηλαδή κάποιος οργάνωσε (αν κι όλοι ξέρουμε ποιος ή μάλλον ΠΟΙΑ είναι πίσω από αυτή την κακοποίηση ηλικιωμένου ανθρώπου, γιατί περί κακοποίησης πρόκειται) το να φέρουν έναν άνθρωπο με Πάρκινσον, με 15 εκατομμύρια τόνους ναρκωτικά ποτό και καταχρήσεις μέσα του εδώ και 60 χρόνια, με ένα σωρό θέματα υγείας, κι όλα θα είναι καλά, αρκεί να τον βάλουμε στο θρόνο του Άρχοντα του Σκότους, να φωνάξουμε άλλες 7-8 γνωστές μπάντες να τα φάμε όλοι μαζί, και να βαφτίσουμε το πανηγύρι αυτό… το Τελευταίο Αντίο των Black Sabbath;;;
Πρέπει να ξέρεις πότε να σταματάς. Αυτό ισχύει για όλους και σε όλα. Δυστυχώς κάποιοι δεν ξέρουν. Και ναι, κάποιοι γουστάρουν αυτό που κάνουν ακόμα κι αν φτάσουν 100 χρόνων. Το θέμα όμως είναι ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ να το κάνουν, με αξιοπρέπεια και με σεβασμό στην ίδια τους την ιστορία. Αν και στην προκειμένη περίπτωση δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι ο Ozzy είχε τον έλεγχο των πράξεών του και ότι εις γνώσιν του έκανε ό,τι έκανε και δέχθηκε να συμμετάσχει σε αυτό, προκειμένου να γίνει η Sharon κατά ΠΟΛΛΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ακόμα πιο πλούσια, χρεώνοντας ακόμα και το streaming, σε μια sold out εδώ και μήνες συναυλία.
Δεν κατακρίνεις κανέναν. Στους περισσότερους άρεσε. Το σέβεσαι. Οι πιο πολλοί συγκινήθηκαν κι έζησαν μια τρομερή εμπειρία. Το σέβεσαι. Δε σέβεσαι όμως το ότι φτάσαμε να δούμε ΤΗΝ ΟΖΖΑΚΛΑ μας έτσι, φτάσαμε να βλέπουμε δηλαδή ζωντανά την κακοποίηση ενός ηλικιωμένου και γεμάτου προβλήματα υγείας ανθρώπου πάνω στη σκηνή, στο βωμό του να γίνει η Sharon ακόμα πιο πλούσια.
Ξέρεις ότι για αυτή σου την άποψη, παίζει να φας ξύλο και στον δρόμο. Βαρέθηκες, όμως, μια ζωή να χαϊδεύεις αυτιά και να λες όσα θες να ακούνε οι άλλοι απλά και μόνο για να μην τσακώνεσαι και να μην ανεβάζεις τη δική σου πίεση, επειδή ΚΑΝΕΝΑΣ εκεί έξω δεν ξέρει να σέβεται την άποψη του άλλου και να διαφωνεί με υγιή διάλογο.
Πραγματικά ήταν τεράστιο το σοκ σου όταν είδες το θρόνο να βγαίνει μέσα από την τρύπα κι ο ΘΡΥΛΟΣ Ozzy με τον οποίο μεγάλωσες (από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωής σου ήταν όταν άκουσες πρώτη φορά το Blizzard of Ozz) να βγαίνει να τον βλέπουν εκατομμύρια άνθρωποι σε αυτή την κατάσταση.
Μην ξεγελιόμαστε βέβαια ότι αυτό είναι νέο. Ακόμα και 20 χρόνια πριν, ο Ozzy πάλι δεν τα έλεγε τα κομμάτια. 20 χρόνια πριν. Ας φανταστούμε λοιπόν την κατάστασή του σήμερα.
Σου θύμισε το άλλο το έκτρωμα που είχε γίνει όχι πολλά χρόνια πριν, όταν ο άλλος τεράστιος ΘΡΥΛΟΣ Ronnie James Dio πέταξε για τους ουρανούς για να τραγουδά το Holy Diver και το Stargazer στους αγγέλους, και κάποιος οργάνωσε την ΞΕΦΤΙΛΑ του να βγάλει την μπάντα του σε περιοδεία και να τραγουδά το…ολόγραμμά του….ΤΟ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ….!!!
Δεν περιγράφω άλλο.
Καταλαβαίνεις ότι ακόμα κι ένας 90 χρόνων άνθρωπος που έχει κάνει 500 χιλιάδες συναυλίες στη ζωή του, θέλει να βγει να το κάνει ξανά γιατί παίρνει ζωή από αυτό. Έστω και μια τελευταία φορά. Εκεί, όμως, είναι που πρέπει να έχει γύρω του ανθρώπους που να τον αγαπάνε και να τον προστατεύουν διαφυλάσσοντας την εικόνα του, την ιστορία του, την αξιοπρέπειά του. Κι όχι βγάζοντας τον σαν περιφορά Επιταφίου πάνω στη σκηνή για να οικονομήσουν άλλοι στην πλάτη του.
Μιας και σκόπευες να δημοσιεύσεις αυτές τις γραμμές και μιας κι όλο και περισσότερο ψήνεται και πόλεμος σιγά-σιγά που πάει να γίνει παγκόσμιος, αγοράζεις ξηρά τροφή, πολεμοφόδια, WiFi repeater (χωρίς ίντερνετ ποτέ) και πας και χώνεσαι στο πρώτο πυρηνικό καταφύγιο που βρίσκεις μπροστά σου.
Γιατί από τις βόμβες του Τραμπ μπορεί να γλιτώσεις.
Από τον φανατικό βλάκα χατζημεταλλά που τόλμησες να ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΨΗ ΜΕ ΑΥΤΟΝ, δε γλιτώνεις.