Τις προάλλες μιλούσα μ᾽ έναν φίλο
μου στο τηλέφωνο και του έλεγα τον πόνο μου.
Ξέρεις τώρα: έρωτας, φλερτ,
περίεργες καταστάσεις που επειδή τις ζεις εσύ, δεν μπορείς να διαχειριστείς,
ενώ αν ήσουν απ’ έξω θα έδινες και γαμώ τις συμβουλές και τέτοια. Εκεί λοιπόν,
που του έλεγα τα δικά μου, μου πετάει την εξής θεϊκή ατάκα: «Το θέμα είναι να
μην ξυπνάς τον έρωτα σε μια γυναίκα, ειδικά αν δεν έχεις σκοπό να τον
ανταποδώσεις».
Αφού συνειδητοποίησα τι μου είπε
και μάζεψα το σαγόνι μου απ᾽ το πάτωμα, κατάλαβα ότι είχε απόλυτο δίκιο. Αν το
καλοσκεφτείς, όλοι το έχουμε κάνει κατά καιρούς, συνειδητά ή όχι. Γνωρίζουμε
ένα άτομο με το οποίο έχουμε μια κάποια επικοινωνία και ξεκινάει το ασύστολο
φλερτ. Μπορεί να είναι διακριτικό ή πιο έντονο. Αλλά αυτό το παραμύθι του
«αθώου» φλερτ δεν ισχύει.
Το ότι το βαφτίζεις «αθώο»,
αυτομάτως το καθιστά ένοχο. Αλλιώς ο χαρακτηρισμός θα ήταν περιττός. Ναι ok, το λες αθώο επειδή είναι διακριτικό και δεν
περιλαμβάνει μπαλαμούτι ή πέσιμο στην ψύχρα, αλλά κάνει κάτι πολύ χειρότερο.
Παίζει με το μυαλό.
Πρώτον, βάζεις τον άλλο στη
διαδικασία να ξανασκεφτεί τι του είπες και γιατί. Η αλήθεια είναι ότι εμείς οι
γυναίκες το έχουμε τερματίσει το συγκεκριμένο άθλημα.
Τι είπες, πώς το είπες, πού
κοιτούσες, που ήταν στραμμένο το σώμα σου, όλα περνάνε από σκανάρισμα κι
ερμηνεία σε δεύτερο επίπεδο. Ειδικά αν υπάρχει ένα αρχικό ενδιαφέρον, και μόνο
το ότι μπαίνεις στη διαδικασία να τα σκεφτείς όλα αυτά, φτάνει για να γίνει πιο
έντονο.
Δεύτερον, μπαίνεις στη διαδικασία
της ανταπάντησης. Δε γίνεται να προσπαθεί ο άλλος να παίξει με το μυαλό σου κι
εσύ να μείνεις άπραγος.
Θ᾽ απαντήσεις και μετά θα ξαναπαντήσεις,
και ξανά, και ξανά γιατί σε εξιτάρει. Όσο το τρέφεις, τόσο μεγαλώνει. Απλά τα
πράγματα. Μπορεί να το συνεχίζεις γιατί σου φαίνεται διασκεδαστικό και σου
ανεβάζει την λίμπιντο, άλλα όλο αυτό έχει επιπτώσεις απ᾽ τις οποίες δε
γλιτώνεις.
Το μυαλό σου περιφέρεται σ᾽ όλα
αυτά που έχετε πει κατά καιρούς κι αναρωτιέσαι τι φταίει και δεν πάει το πράγμα
ένα βήμα παραπέρα. Αναρωτιέσαι ποιο είναι το νόημα για όλο αυτό το
παιχνίδι αν τελικά δεν έχει τη συνέχεια που του πρέπει.
Το φλερτ δεν είναι παιχνίδι,
είναι εργαλείο. Ένα εργαλείο που έχει φτιαχτεί για να κινεί το μυαλό σου. Κι αν
κουμπώσει το ρημάδι, τα φέρνει όλα τούμπα εκεί μέσα. Έχει την μαγική ιδιότητα
να σε κάνει να ερωτευτείς και να πιστεύεις ότι σου ήρθε από το πουθενά κι αυτό
γιατί το παίρνουμε τόσο αψήφιστα.
Γι’ αυτό έχουμε γεμίσει με
απωθημένα. Φλερτάρουμε αβέρτα χωρίς σκοπό και στόχο, απλά για να περάσουμε
όμορφα. Μέχρι που για κάποιον από τους δύο το «παιχνίδι» τελειώνει, κι αντί για Game Over σου λέει «την πάτησες, μεγάλε». Και
μένεις να αναρωτιέσαι μήπως βλέπεις φαντάσματα και αν όλο αυτό τελικά το
προκάλεσες μόνος σου στον εαυτό σου.
Άσε τις μαλακίες περί «αθώου» φλερτ. Να με φλερτάρεις μόνο αν
έχεις σκοπό να το πας κάπου. Ειδάλλως, το φλερτ σου είναι πιο πρόστυχο κι από
τσόντα, ακόμα κι αν δεν μ’ έχεις αγγίξει ποτέ.
Πώς αλλιώς να το χαρακτηρίσω,
όταν μου ξυπνάς τον έρωτα και δεν έχεις σκοπό να τον ανταποδώσεις;
